|
KLIKNIJ
!!! Pokaż wszystkie aukcje sprzedającego !!!
KLIKNIJ
OPIS
Autor |
Kazimierz
Kondrat |
Tytuł |
FILOZOFIA
ANALITYCZNA WOBEC PLURALIZMU
RELIGIJNEGO |
Rok
wydania |
Wydawnictwo |
ilustracje zdjęcia
rysunki |
Stron |
Okładka,
oprawa |
Stan i inne
informacje |
2000 |
WuwB |
- |
228 |
miękka |
NOWA |
Opis |
Kazimierz
Kondrat FILOZOFIA ANALITYCZNA WOBEC
PLURALIZMU RELIGIJNEGO 2000, 228
stron
Celem rozprawy jest
krytyczne rozpatrzenie poglądów czołowych
współczesnych przedstawicieli analitycznej
filozofii religii, dotyczących wybranych zagadnień
filozoficznych i teologicznych, jakie stawia fakt
wielości i różnorodności religii. Analityczna
filozofia religii jako poddyscyplina filozofii
analitycznej, uprawiana głównie w krajach
anglosaskich (Wielka Brytania, Stany Zjednoczone.
Kanada, Australia, Szwecja), jest dziedziną nauki
wewnętrznie zróżnicowaną. Różne jej oblicza są
widoczne zarówno na płaszczyźnie metodologii
stosowanej w badaniach, jak i w samej problematyce
badawczej.
Uznając za zasadne twierdzenie,
że filozofia religii, chcąc zachować neutralny
charakter, nie powinna być ani krytyką, ani też
apologią wiary religijnej, ale powinna być
akonfesyjna, to znaczy wyraźnie odgraniczona od
teologii, która zajmuje się wykładnią i obroną
jednej tylko religii, przystępujemy w rozdziale I
do krytycznego przedstawienia metodologii
stosowanej przez analityków w dziedzinie jednej
religii (bądź religii w ogóle) oraz dezyderatów i
wstępnych koncepcji teoretycznych jako
metodologicznych propozycji badań
porównawczych.
Rozdział drugi jest
poświęcony interpretacji wierzeń religijnych.
W rozdziale trzecim podejmujemy problem
koncepcji Rzeczywistości Transcendentnej w
kontekście pluralizmu religijnego. Referujemy
kolejno trzy teorie: Boga ponad religijnego, Boga
tajemniczego i niewyrażalnego i Boga objawiającego
się. Na końcu rozpatrujemy zasadność twierdzenia,
czy ludzie religijni czczą tego samego Boga.
Badamy wartość dowodową argumentów wysuwanych „za"
i „przeciw", które opierają się bądź na
przesłankach teologicznych, bądź na przyjętych
uprzednio założeniach filozoficznych, bądź
wreszcie są zaczerpnięte ze studiów porównawczych
religii. Na koniec proponujemy własny sposób
rozstrzygnięcia tego problemu.
Rozdział
czwarty- traktuje o kwestii prawomocności
zbawienia w kontekście różnych teorii
soteriologicznych. Omówione są trzy główne
stanowiska lansowane w obrębie filozofii
analitycznej wraz z icli podłożem teologicznym:
egalitaryzrn soteriologiczny, ekskluzywizm oraz
inkluzywizm. W punkcie końcowym tego rozdziału,
dając analizę porównawczą idei soteriologicznych
sześciu głównych religii świata, wykazujemy
problematyczność egalitaryzmu
sotcriologicznego.
W rozdziale ostatnim
przedstawiamy kolejno pojęcie i typy dialogu
między religiami świata, jego podstawy
filozoficzne i ideologiczne oraz problem teologii
globalnej. Omawiamy warunki jakie muszą być
spełnione, by dialog stał się faktem oraz
przesłanki teologiczne, etyczne i ideowe
tłumaczące sens jego podjęcia.
SPIS
TREŚCI:
WSTĘP
I. METODOLOGIA ANALITYCZNEJ FILOZOFII
RELIGII 1. Pojęcie pluralizmu religijnego
2. Koncepcja porównawczej filozofii religii
3. Teorie języka religijnego 4. Zasada
weryfikacji 5. Teorie uzasadnienia wierzeń
religijnych
II. INTERPRETACJA WIERZEŃ
RELIGIJNYCH . 1. Wiara w aspekcie podmiotowym
2. Wiara przedmiotowa 3. Racjonalność
wierzeń religijnych 4. Prawdziwość wierzeń
religijnych 5. Problem konfliktu wierzeń
religijnych
III. POJĘCIE RZECZYWISTOŚCI
TRANSCENDENTNEJ 1. Czy możliwy jest Bóg ponad
religijny? 2. Idea Rzeczywistości tajemniczej
i niewyrażalnej 3. Idea Boga objawiającego się
4. Czy ludzie religijni czczą tego samego
Boga?
IV. INTERPRETACJA SOTERIOLOGII
RELIGIJNEJ 1. Egalitaryzm soteriologiczny
2. Ekskluzywizm i inkluzywizm soteriologiczny
3. Problematyczność egalitaryzmu
soteriologicznego
V. IDEA DIALOGU MIĘDZY
RELIGIAMI 1. Pojęcie i typy dialogu 2.
Filozoficzne podstawy dialogu 3. Ideologiczne
podstawy dialogu 4. Perspektywy teologii
globalnej
ZAKOŃCZENIE
BIBLIOGRAFIA
|
Filozofia analityczna jest to
nurt filozofii, który zrodził się na przełomie XIX i XX
wieku niemal jednocześnie w dwóch krajach w Anglii i
Polsce, jako protest przeciwko filozofii
postheglowskiej.
Analizę, najogólniej rzecz
biorąc, filozofowie analityczni pojmowali jako,
dokonujący się w oparciu o intersubiektywnie
rekonstruowalne reguły, przekład jednych wyrażeń na
drugie.
Cztery źródła współczesnej
filozofii analitycznej to:
filozofia Leibniza - zastosowanie
analiz matematycznych do logiki, (amerykańska i
skandynawska filozofia
analityczna);
filozofia Moore’a - atak na
nieodpowiedzialne używanie słów przez angielską
filozofię postheglowską w połączeniu z realizmem i
zdrowym rozsądkiem, (brytyjska filozofia
analityczna);
filozofia Brentany, którego
uczniem był Twardowski, twórca filozoficznej szkoły
lwowsko-warszawskiej, ten ostatni występował przeciw
nieodpowiedzialnemu używaniu słów przez tzw. mesjanizm -
polską filozofię postheglowską, rozpropagował realizm,
empiryzm, klasyczną teorię prawdy, ostrożność,
minimalizm, szerokie zastosowania logiki do badań
problemów filozoficznych, przekonanie, że filozofia jest
nauką;
sytuacja w nauce i zmiany
dokonujące się w języku nauki od XVIII do początków XX
stulecia owocujące powstaniem specyficznego naukowego
języka, przeznaczonego dla
specjalistów.
Cztery cechy ruchu analitycznego
to:
uznanie aktywnej roli języka w
zdobywaniu wiedzy o
świecie;
drobiazgowe podejście do
problemów filozoficznych;
nastawienie
kognitywne;
intersubiektywne traktowanie
procesu analizy.
Każdą z tych cech, wziętą
oddzielnie, odnaleźć można w innych filozofiach, lecz
pojawiają się one jednocześnie tylko w ramach filozofii
analitycznej.
|