"FERENIKE I POSEJDON"

    LUCJAN RYDEL

  100 STRON

 STAN BIBLIOTECZNY, PIECZĄTKI

    REAL FOTO  

WIĘCEJ ZDJĘĆ NA MAILA   

Lucjan Antoni Feliks Rydel (ur. 17 maja 1870 w Krakowie, zm. 8 kwietnia 1918 w Krakowie-Bronowicach Małych) – poeta i dramatopisarz polski okresu Młodej Polski.

Był synem Lucjana (okulisty, profesora i rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego) i Heleny z Kremerów, wnukiem Józefa Kremera.W latach 1[zasłonięte]888-18 studiował na Wydziale Prawa UJ studia te podjął na stanowcze życzenie ojca, po uzyskaniu doktoratu poświecił się twórczości literackiej, zagadnieniom z dziedziny historii i historii sztuki. Jesienią 1895 zamieszkał w Warszawie publikował felietony i artykuły z histirii sztuki, krytyki literackiej na łamach gazet warszawskich i krakowskich miedzy innymi w "Gazecie Polskiej". W 1896 uzyskał stypendium przyznane przez Akademię Umiejetności za ktore wyjechał do Paryża. Uczęszczał na wykłady w College de France,Sorbonie i Ecole des Beaux Arts, pracował w Bibliotece Polskiej. Po powrocie zamieszkał w Krakowie, po ślubie, który odbył się 20 listopada 1900 zamieszkał w podkrakowskich Toniach, w 1908 przeniósł się do Bronowic. Mieszkając w Bronowicach zakładał czytelnie, prowadził wykłady, organizował przedstawienia ludowe.Przyczynił się do odkrycia i rozwinięcia talentu wiejskiego poety-samouka Antoniego Kucharczyka. W 1907 podróżował po Grecji, wykłady o sztuce i kuturze greckiej, które prowadził później niemal do końca życia w krakowskiej ASP przyciągały licznych słuchaczy. Po wybuchu I wojny światowej przebywał w Pradze i Pardubicach, po powrocie do Krakowa od września 1915 do sierpnia 1916 był dyrektorem Teatru im.J.Słowackiego.W marcu 1918 Rydel zachorował na zapalenie płuc, na które wówczas nie było ratunku, zmarł w Rydlówce, pochowany został na Cmentarzu Rakowickim. Nagrobek ma kształt przydrożnej kapliczki z podkrakowskiej wsi, razem z Rydelem spoczywają żona, bracia Stanisław (19 lat zm.1909) i Adam oraz siostra Helena Lange