Spis treści:

Przedmowa

CZĘŚĆ PIERWSZA. ŚWIAT I SENS

Potwierdzenie poza wypełnianiem się intencji

Wypełnienie jako niezróżnicowanie sensu. Wtórne kierowanie się intencji

Konstytutywne zapominanie

Analogia: „kartezjańska” i” heglowska” droga redukcji w tym obszarze badań

Usilność. Motoryka świadomości jako świadomości

Potwierdzenie a usilność

Potwierdzenie „w usilności” i „w prawdzie”

„Nie dość”-potwierdzenie

Asymetria w wykazywaniu się „tak” i „nie” w potwierdzeniach. „Modyfikacja neutralnościowa” na nowo

Świadomość nakierowana na „koncepcje”. Możliwe obiektywizacje

Niezbędność fenomenologii w tych rozważaniach

Konstytutywna niewiedza

Przechowywanie – zapominanie

Myśl – tekst

Operacyjność „małych percepcji”

Sens świata i świat sensu

Dwuznaczność wyrażenia „wycofanie sensu”

Artykulacja „tej jednej myśli” jako logiczna niemożliwość

Pewna myślowa pułapka: egzystencjalizm

Eidetyzacja jako estetyzacja

Nieuchronność aporii

Rola tekstu

Próba nowego ujęcia zagadnienia redukcji

Rozcieńczony destylat

Rozszerzenie – uległość

Dodatkowe wyjaśnienia

Tekst „łatwy” jako podłoże i jako temat

Zawężenie od przytomności ku świadomości

Synchronia i diachronia w świadomości sensu

Pierwsze wskazanie na system „drobnych różnic”

Multiplikacja

Podział

Jedność

Tymczasowość podziałów

Zsuwanie; zbrylenie

Zsunięcie i zbrylenie jako metazasady

Odchylenie

Wskaźniki formalne: dygresyjność

Wskaźniki formalne: atrybutywność

Wskaźniki formalne: różnoimienność

Między śródtytułem a kropką

Przeniesienie na dziedzinę potwierdzeń

Światowe znaczenie przerwy

Woal wyrazu

CZĘŚĆ DRUGA. SENS: METODOLOGIA PASYWNEJ GENEZY

Przypomnienie istniejących trudności

Próbne określenia „sensu”

Wtórna sensybilizacja

Aprioryczna podstawa tranzytywności

Ciało – maszyna samoprzekroczeń

Cielesne źródła dialektyki

Samoprzekraczanie – przekraczanie – niepokój ciała

Kwestia jakości przedmiotowych

Opracowywanie w błądzeniu

Możliwe konsekwencje dla filozofii egzystencjalnej

Refutacja dwóch koncepcji przedmiotu

Możliwe rozspojenie struktury „pozostający‑w‑tyle”

„Zezowanie”

Stosunek gotowości ciała i treści przedmiotowej

Przedmiot ciała przedmiotem intencjonalnym?

Dwoistość koncepcji przedmiotu i możliwość podwójnej obiektywizacji

Pierwsze pojęcie przywiedzenia

Znaczenie opisanej różnicy dla konstytucji filozofii

Korekta: „mogę” jako przemagająco‑przemożne „mogę”

„Mogę” jako podkład rzeczywistości

Łożyskowanie, wysycanie

Gładzenie

Formalne transformacje łożyskowania: łożyskowanie jako najogólniejszy akt przywodzący

„Przestrzeliwanie”

Korekta: potrzeba uwzględnienia obiektów eidetycznych codziennego życia

Eidetyzacja „w ciągu”

Obiektywizacja nośnika

Niewystarczalność dotychczasowych analiz

Stałość przekroczeń

Eidetyzacja „off‑line”

Możliwe pole ideologii

Produktywność zatrzymań

Paradoks koncentracji

Rola nośnika w eidetyzacji „off‑line”

„Mniej więcej”; intencjonalność policentryczna

Odnoszenie się fenomenologii sensu do siebie samej

Dwa typy makro‑dyskursu

Nawiasowa nota estetyczna

Klasyfikacja typów dyskursu ze względu na typy obiektów

CZĘŚĆ TRZECIA. KWESTIA UPRAWNIEŃ ŚWIADOMOŚCI SENSU

Uprawnienie wewnętrzne: „niechanie”

Transcendencja

Różnica poziomów motorem „prawdy”

„Życie w prawdzie” i „prawda” jako idea

Intencjonalność „więcej” i intencjonalność „bardziej”

Podwójna intencjonalność doksyczna

Dlaczego fenomenologia

„Refleksografia”