Historyzm, nurt w sztuce XIX i początku XX wieku, zdominował architekturę tego okresu, w szczególności drugiej ćwierci wieku XIX. Naśladownanie sztuki epok minionych i niewytworzenie oryginalnego stylu to główne zarzuty, jakie sformułowała XX-wieczna historia sztuki pod adresem XIX-wiecznych artystów tworzących w duchu historyzmu. Negatywny stosunek historyków sztuki do architektury XIX stulecia spowodował brak dogłębnych studiów nad nią samą, jak i nad pracami wybitnych przedstawicieli historyzmu, takich jak Feliks Księżarski. Twórca ten miał olbrzymi wpływ na kształtowanie architektonicznego krajobrazu Krakowa w drugiej połowie XIX stulecia. Zaprojektował również wiele budowli w prowinjconalnych miasteczkach galicyjskich. Zbigniew Jan Białkiewicz omówił twórczość Księżarskiego w układzie chronologicznym oraz podsumował węzłowe problemy jego twórczości, takie jak wielość typów budowli i rozwiązań funkcjonalnych, wielość form historycznych (kostiumów stylowych), a także jej przemiany stylistyczne.