Ładny i rzadki brąz (AE3) Fausty, córki Maksymiana i żony Konstantyna I, wybity w mennicy w Sirmium (dziś Sremska Mitrovica w Serbii) w 324 lub 325 r. (RIC VII Sirmium 55 - oznaczony jako "r1"!):

Aw. FLAV(ia) MAX(ima) FAVSTA AVG(ustae), popiersie cesarzowej w drapowanej szacie w prawo;

Rew. SALVS REI PVBLICAE [tj. "Pomyślność / Bezpieczeństwo Państwa"], personifikacja Salus stojąca w woalu frontalnie z głową w lewo, trzymająca w ramionach dwójkę dzieci, poniżej oznaczenie mennicy: SIRM(ium).

Waga: 3, 13 g

Brązy Fausty, córki cesarza Maksymiana, żony Konstantyna I i matki cesarzy: Konstancjusza II, Konstansa, a najpewniej też Konstantyna II, są stosunkowo rzadkie, gdyż jej mąż po skazaniu na śmierć swego pierworodnego syna Kryspusa wkrótce kazał zabić również Faustę, być może spiskującą wcześniej przeciw pasierbowi, by zapewnić tron swym synom. Właśnie do owych synów odwołuje się legenda i przedstawienie rewersu - łac. "Salus" oznacza zarówno bezpieczeństwo, pomyślność, jak i ocalenie - wszystkie te znaczenia ściśle wiążą się z polityką dynastyczną - Fausta jako matka trzech synów zapewniła bezpieczną kontynuację dynastii...