FANTOM CZARNY

HYPHESSOBRYCON MEGALOPTERUS

Opis

Cechą przyciągającą zainteresowania akwarystów jest nie tylko intensywne ubarwienie, ale również sposób w jaki stroszą płetwę grzbietową i odbytową. Samiec posiada ciało dymno szare, na grzbiecie ciemniejsze, na brzuchu jaśniejsze. Nad płetwą piersiową występuje duża, trójkątna plama o czarnym zabarwieniu. Płetwy za wyjątkiem bezbarwnych piersiowych są koloru czarnego. Samce mają bardziej rozwiniętą płetwę odbytową i grzbietową. Szczególnie pięknymi barwami zachwycają samce trzymane w większym stadzie. Gatunek ten doskonal nadaje się do utworzenia kontrastu kolorystycznego w naszym akwarium.
W sklepach akwarystycznych możemy również spotkać się z bliskim krewnym barwieńca czarnego – barwieńcem czerwonym. Jest ubarwiony na czerwono, cechą charakterystyczną jest czarna plamka na tułowiu oraz białe zakończenie płetwy grzbietowej. Jest ona bardziej wymagający od barwieńca czarnego co do warunków hodowlanych. Preferuje miękką, kwaśną wodę o temperaturze około 20-23 C. Zamieszkuje głównie środkową strefę wody.

Rodzina

Kąsaczowate

Pochodzenie

Guapore – region na granicy Boliwii i Brazylii.

Długość

Dorasta do około 4,5 centymetrów.

Odżywianie

Zjada różne pokarmy suche oraz pokarm żywy. Szczególnie lubi dafnie, larwy komarów i ochotek.

Temperatura

Preferuje temperatury z zakresu 22-26 C.

Warunki hodowlane

Ten gatunek nie ma szczególnych wymagań, co do parametrów wody, jednakże powinna ona być dobrej jakości. By móc cieszyć oko pięknym widokiem tych ryb należy utrzymać je w większym stadzie pływającym po otwartej przestrzeni akwarium. Nie można zapomnieć o przygotowaniu kryjówek w gęstej roślinności. Piękne kolory barwieńca najlepiej się ukazują w niezbyt jaskrawym świetle. Dobór współmieszkańców powinien przebiegać bardzo ostrożnie. Powinny to być gatunki spokojne i nie wykazujące tendencji do obgryzania płetw. Niektóre ryby mogą pokusić się na okazałe płetwy barwieńca.

Rozmnażanie

Niestety nie jest łatwo rozmnożyć barwieńca czarnego w warunkach domowych, mimo że hodowla komercyjna jest prowadzona z powodzeniem. Aby móc liczyć na tarło dieta powinna być możliwie urozmaicona. Najlepsza jest woda miękka i kwaśna oraz niezbyt jaskrawe światło. Tarło następuje najczęściej dopiero po kilku dobach. Po tarle odławiamy dorosłe osobniki. Młode rosną bardzo powoli i są bardzo wrażliwe na zmętnienie wody oraz jej zbyt gwałtowne zmiany. Narybek karmimy drobniutkim pokarmem żywym [1].