Baśniowy konik, który spogląda na nas wprost z okładki, jednoznacznie wskazuje na odbiorcę tej produkcji. Nie oszukujmy się – już od momentu pojawienia się pierwszych materiałów gra zapowiadała się dość niepoważnie. Ciepło przyjęte Kinectimals pokazały, że na rynku jest miejsce dla takich tworów, dlatego THQ postanowiło zlecić wyprodukowanie czegoś podobnego, choć w nieco inny deseń. Co z tego wyszło?
Po szybkim wprowadzeniu w świat gry otrzymujemy możliwość adoptowania naszego pierwszego zwierzaka. Te występują w czterech kategoriach: pieski, kotki, koniki (aka jednorożce) i jaszczurki (aka smoczki), a dla każdej z nich twórcy przygotowali kilka odgórnie narzuconych milusińskich. Nie smuć się jednak drogi graczu, bowiem całkiem niezły edytor pozwala dopasować pupila do własnych preferencji w późniejszym czasie. Wraz z postępami otrzymamy możliwość adopcji kolejnych zwierzaków (łącznie czterech), dlatego wybór konkretnego gatunku nie zamyka nam dostępu do innych.
Gdy już wybierzemy przyjaciela na całe życie, trafiamy z nim wprost do naszego pokoju, który dzięki sensorowi Kinect staje się bazą wypadową. To właśnie tutaj możemy wybrać jedną z dwunastu aktywności, które są główną formą interakcji z naszym podopiecznym. Nie do wszystkich mamy dostęp od razu – większość musimy odblokować używając lokalnej waluty (diamentów). Także z poziomu „pokoju” możemy obejrzeć ładnie opracowaną encyklopedię (z lektorem, przesłuchanie/obejrzenie całej zajmuje około dziesięciu minut) oraz przejść do głównego trybu gry – Pokazu Talentów.
Pokaz Talentów to nic innego, jak pięć losowo wybranych aktywności, w których rywalizujemy z konkurencyjnymi opiekunami (a konkretnie ich milusińskimi). Na początku każdej konkurencji wyświetlana jest plansza, która informuje nas jaki próg punktowy wymagany jest do zdobycia konkretnego medalu. Zwycięzcą zostaje zdobywca trzech złotych medali. Nie wiem czy to pomyłka autorów, czy celowy zabieg, ale w takiej sytuacji inne medale nie mają żadnego znaczenia.
Po występie otrzymujemy punkty, które przekładają się na awans w hierarchii treserów. Warto zaznaczyć, że najlepiej punktowane są występy sobotnie. Łącznie mamy do zdobycia dziesięć rang, a także bardzo dużo pomniejszych odznaczeń, które następnie możemy przeglądać z poziomu naszej „bazy” (a konkretnie palmtopa). Dziwnym pomysłem autorów jest powiązanie czasu w grze z czasem w interfejsie konsoli, co znacznie utrudnia obcowanie z produkcją. Jeżeli zależy nam na szybkich postępach, jesteśmy zmuszeni do ręcznej zmiany daty (a możliwe jest to jedynie w trybie offline), co pozwoli na uczestnictwo w kolejnych imprezach.
tryb gry: single / multiplayer nośnik: 1 DVD
tryb multiplayer: split screen liczba graczy: 1-2
wymagania wiekowe: brak ograniczeń
wersja językowa: angielska
