Zenon Kosidowski

Fakty i złudy.

Poznań, 1931, Jan Jachowski Księgarnia Uniwersytecka

Str.: 155, fotografie na wklejkach poza tekstem, oprawa miękka, 17,5 cm

Stan dobry: zagięcia krawędzi okładki, postrzępiony grzbiet.

Zenon Kosidowski (ur. 22 czerwca 1898 w Inowrocławiu, zm. 14 września 1978 w Warszawie) - polski pisarz, eseista, poeta, ojciec fotografika Jana.  Jego utwory były tłumaczone na bułgarski, chiński, czeski, litewski, łotewski, mołdawski, rosyjski, rumuński, serbsko-chorwacki, ukraiński, węgierski.

W 1922 opublikował tomik poetycki Szalony łowca, w 1928 - rozważania pt. Artystyczne słuchowisko radiowe, a w 1931 - szkice krytyczne Fakty i złudy.

Napisał także Poemat o Stanisławie Wysockiej (1930) i dramat Pożar (1927). Po powrocie do kraju (1951) pisał zbiory szkiców popularnonaukowych o dziejach starożytnych cywilizacji i kultur, m.in.:      Gdy słońce było bogiem (1956),     Królestwo złotych łez (1960),     Opowieści biblijne (1963),     Rumaki Lizypa (1965),     Opowieści ewangelistów (1979 Warszawa: Iskry; wydana pośmiertnie w języku rosyjskim w 1979 a także w skróconym wariancie w 1977 Сказания евангелистов Москва, Политиздат)  W swoich dwóch książkach Opowieści biblijne i Opowieści ewangelistów podważał prawdziwość biblijnych wydarzeń, jak i historyczność postaci Jezusa.