Opis książki

Rosyjski teolog prawosławny. Od 1920 za granicą. W 1[zasłonięte]924-19 studiował na Sorbonie oraz w Instytucie Św. Sergiusza, gdzie od 1953 wykładał. Podjął klasyczną tezę eschatologiczną F.M. Dostojewskiego: "piękno zbawi świat", którą rozwijał, czerpiąc z myśli N.F. Fiodorowa i N.A. Bierdiajewa.

Dążył do stworzenia chrystologicznej antropologii, której oś stanowiłby temat "imago Dei" (np. człowiek jako obraz Boga, bogoczłowieczeństwo Jezusa Chrystusa). Zajmował się też teologią ikony, traktując ją jako koncentrację boskich energii i środek komunikowania się wiernych z Bogiem. W twórczości czynił próby połączenia tradycji patrystycznej z ideami wielkich myślicieli rosyjskich. Oddziałały na niego również niektóre dokonania współczesnej nauki i filozofii, m.in. koncepcje C.G. Junga, z którym współpracował. Działał w ruchu ekumenicznym, uczestniczył jako obserwator w Soborze Watykańskim II.

Uwagi:

Lekko zakurzone brzegi stron. Oprawa delikatnie wytarta. Książka posiada pieczątki.