Mówiąc o nowoczesnym zarządzaniu organizacjami, należy zwrócić uwagę na coraz większe znaczenie wykwalifikowanych i zaangażowanych pracowników, a także dobrze wykształconych i przedsiębiorczych menedżerów, pełniących role przywódcze. Dobra praca organizacji będzie uzależniona przede wszystkim od rozwijania umiejętności tworzących ją ludzi, ich uczenia się i doskonalenia ich umiejętności. Inwestowanie w rozwój, samoświadomość, kształcenie i doświadczenie pracowników powinno zajmować coraz ważniejsze miejsce, wypierając inwestowanie w sferę materialną organizacji.
Sprostanie temu wyzwaniu będzie dla wielu menedżerów trudne, gdyż wymagać będzie ono nie tylko poszerzonej wiedzy, lecz także zmiany mentalności i stylu kierowania, uczenia się nowych zachowań i bardziej owocnych stosunków współdziałania, aby pobudzać rozwój zdolności pracowników i umożliwiać im ich konstruktywne wykorzystanie. Będą oni musieli więcej czasu i uwagi poświęcić ludziom i współpracy z klientami, czyniąc jednych i drugich swoimi partnerami i zarazem czynnikiem rozwoju organizacji. Zrozumieją i zaakceptują tę oczywistą prawdę, że nowoczesne kierowanie nie oznacza rozkazo-dawstwa, a jego siła nie płynie już z władzy i stanowiska, lecz wiedzy i autorytetu budowanego na wyróżniających ich umiejętnościach (core skills, core competencies) Oznacza ono proces sterowania czynami innych ludzi, koordynowania ich działań i stymulowania wysiłków dla osiągnięcia celów firmy w sposób sprawny i skuteczny. Jego podstawą musi być przywództwo, rozumiane jako zdolność realizowania potencjału tkwiącego w ludziach oraz kierowania talentów, wiedzy i zdolności grupy w stronę wcześniej ustalonych zadań, dzięki umożliwianiu zaspokojenia potrzeb tej grupy, które są tożsame lub spójne z celami organizacji.