Eternal Sonata to dalekowschodnia pozycja z gatunku cRPG, przygotowana przez producentów popularnej serii Baten Kaitos. Umiłowanie Japończyków do muzyki klasycznej jest powszechnie znane opinii publicznej. Wiadomo również, że ów naród ogromną sympatią darzy kompozycje autorstwa Fryderyka Chopina. Niektórym może się to wydać dziwne, ale to właśnie jego postać uczyniono głównym bohaterem niniejszej pozycji.
Nietuzinkowa fabuła przedstawia 39-letniego pianistę z Żelazowej Woli na trzy godziny przed śmiercią, a dokładnie jego senną wizję. Niemniej jednak protagonista w niczym nie przypomina umierającego mężczyzny – raczej wygląda on jak kilkunastoletni chłopiec o nieco dziewczęcej urodzie. Pianista zostaje przeniesiony do magicznej krainy, którą zamieszkują nieuleczalnie chorzy ludzie, dysponujący magicznymi zdolnościami. Ich największy problem stanowią niewyobrażalnie wysokie podatki, powodujące ubóstwo, a tym samym ograniczony dostęp do medycyny.
U boku Fryderyka staje niewiasta o wdzięcznym imieniu Polka oraz jej towarzysz Allegretto, próbujący znaleźć lekarstwo dla młodej kobiety. Z tego względu, że akcja ma miejsce w wyobraźni kompozytora w jego drużynie pojawiają się osoby nazwane w sposób bezpośrednio związany z muzyką, m.in. Salsa, Beat i Viola. Łącznie w zabawie znajduje się dziesięciu bohaterów, biorących w niej czynny udział. Wcielając się w nich i przemierzając wirtualne środowisko należy zwracać uwagę na zbieranie rozmaitych artefaktów oraz pamiętać o rozmawianiu z postaciami pobocznymi. Ponadto nikogo nie powinny dziwić małe smoki, mówiące koty oraz gigantyczne i niezwykle wojownicze cebule.
Ważny element niniejszej pozycji stanowi system walki. Na wykonanie konkretnego ruchu (przyjęcie pozycji obronnej, atakowanie czy wykorzystanie przedmiotu) każda ze stron posiada określoną ilość sekund. Z poszczególnymi czynnościami należy się śpieszyć, gdyż istnieje sposobność do zadania takiej ilości ciosów, jaka się mieści w owym przedziale. Wychodząc zwycięsko z kolejnych potyczek zwiększa się poziom trudności, z którym idzie w parze z wydłużenie czasu danej tury. Wszelkie ataki specjalne, czary i dostępne rodzaje broni zostały przyporządkowane do odpowiednich przycisków na kontrolerze, wobec czego wyeliminowano monotonne wybieranie opcji z nierzadko skomplikowanego menu.
Co więcej, poszczególne rodzaje ciosów zależą od barwy pola, na którym aktualnie znajduje się konkretny bohater. Początkowo każdy z nich posiada po jednym rodzaju ruchu dla jasnej i ciemnej barwy – następne pojawiają się w miarę sukcesywnego zaliczania kolejnych etapów zabawy. Do dyspozycji gracza oddano dwadzieścia cztery ataki, które po opanowaniu można łączyć w efektowne combosy. W starciu w oponentami poza tradycyjnym mieczem użytkownik posługuje się instrumentami muzycznymi czy takimi przedmiotami, jak chociażby parasolka.
Rzecz jasna tło muzyczne stanowią utwory autorstwa Fryderyka Chopina w wykonaniu rosyjskiego pianisty Stanisława Bunina. Ścieżkę dźwiękową uzupełniają kompozycje, przygotowane przez dalekowschodniego muzyka nazwiskiem Motoi Sakuraba. Całość zamyka miła dla oka oprawa wizualna, utrzymana w stylu japońskiego anime.
