Boczniak Pleurotus sp. należy do grzybów
kosmopolitycznych,
występujących w warunkach naturalnych w różnych rejonach
Świata.
Rodzaj ten spotkać można w lasach Europy, obydwu Ameryk i Azji. W
przyrodzie występuje kilkanaście gatunków boczniaka,
które najczęściej związane są z rejonem świata o określonych
warunkach klimatycznych. Niektóre z nich rosną w klimacie
umiarkowanym, a inne w tropiku.
BOCZNIAK ERYNGII naturze występuje we wschodniej Europie i połnocnej
Afryce oraz centralnej Azji. Boczniak ten jest często nazywany
„królewskim”, ze względu na smaczne i
okazałe
owocniki.
Wygląd i wielkość owocników tego gatunku
zmieniają się
pod wpływem warunków zewnętrznych, ale pozostają
charakterystyczne dla odmiany. Kapelusz ma barwę kremową do
jasnobrązowej, a trzon jest biały, osadzony centralnie i jest jadalny.
Kapelusze o średnicy 3–12 cm, są początkowo wypukłe, a w
miarę
wzrostu mają pogłębiające się wklęśnięcie w środku. Trzon jest gruby,
długości 3–10 cm, zwężający się ku dołowi. Należy podkreślić,
że
trzony wyrośniętych owocników jest miękki.
Grzyby są bardzo smaczne i maja lekko ostry smak. Doskonale nadają się
do sosów z mięsem lub dziczyzna, potraw wegetariańskich, jak
również jesiennych dan z makaronem i porami.
Pleurotus
eryngii jest mało rozpowszechnionym gatunkiem boczniaka, pomimo
wspaniałego smaku i dużej wartości odżywczej.
Prawie wszystkie gatunki boczniaka charakteryzuje szybki i
agresywny w stosunku do podłoża, wzrost grzybni. Większość z nich dość
łatwo zawiązuje owocniki. Te cechy powodują, że boczniak jest idealnym
pretendentem do uprawy amatorskiej.
Uprawa boczniaków jest łatwa , mogą się nią zajmować nawet
początkujący działkowicze.
Oprócz walorów smakowych boczniaki
mają dużą
wartość odżywczą, są bogate w łatwo przyswajalne białko, aminokwasy,
witaminy z grupy B i sole mineralne. l00g grzybów zawiera
tylko
30 kcal (126 kJ). W owocnikach boczniaka wykryto obecność substancji
działających przeciwnowotworowo i obniżających poziom cholesterolu we
krwi.
Grzybnia wystarcza do
zaszczepienia 1-2
drewnianych pniaków. Najlepiej nadają sie do tego świeżo
ścięte,
zdrowe pnie drzew lisciastych (składowanie nie dłużej niż 3 miesiące),
o średnicy od 8-25 cm oraz długości 1-1,5 m. Jeśli w czasie składowania
drewno mocno przeschło można je nawilżyć przez zamoczenie lub
wielokrotne zraszanie wodą.
Owocniki
pojawiawiają sie na pniakach od
6-12 miesięcy od zaszczepienia i plonują rzutami przez okres
3-6
lat.
