ENGELHART GĄDZIKIEWICZ WENTYLACJA SZPITALI 1933 R.

18-05-2012, 14:54
Aukcja w czasie sprawdzania nie była zakończona.

Aktualna cena: 49.99 zł

Użytkownik serdecznie

numer aukcji: 2349985724

Miejscowość Kraków

Koniec: 25-05-2012 19:39:09

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO SPISU TREŚCI

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO OPISU KSIĄŻKI

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY ZNAJDUJĄCE SIĘ W TEJ SAMEJ KATEGORII

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG CZASU ZAKOŃCZENIA

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG ILOŚCI OFERT

PONIŻEJ ZNAJDZIESZ MINIATURY ZDJĘĆ SPRZEDAWANEGO PRZEDMIOTU, WYSTARCZY KLIKNĄĆ NA JEDNĄ Z NICH A ZOSTANIESZ PRZENIESIONY DO ODPOWIEDNIEGO ZDJĘCIA W WIĘKSZYM FORMACIE ZNAJDUJĄCEGO SIĘ NA DOLE STRONY (CZASAMI TRZEBA CHWILĘ POCZEKAĆ NA DOGRANIE ZDJĘCIA).

PEŁNY TYTUŁ KSIĄŻKI - O WENTYLACJI SZPITALI
AUTOR -
WYDAWNICTWO -
WYDANIE -
NAKŁAD - EGZ.
STAN KSIĄŻKI - JAK NA WIEK (ZGODNY Z ZAŁĄCZONYM MATERIAŁEM ZDJĘCIOWYM) (wszystkie zdjęcia na aukcji przedstawiają sprzedawany przedmiot).
RODZAJ OPRAWY -
ILOŚĆ STRON -
WYMIARY - x x CM (WYSOKOŚĆ x SZEROKOŚĆ x GRUBOŚĆ W CENTYMETRACH)
WAGA - KG (WAGA BEZ OPAKOWANIA)
ILUSTRACJE, MAPY ITP. -
KOSZT WYSYŁKI 8 ZŁ - Koszt uniwersalny, niezależny od ilośći i wagi, dotyczy wysyłki priorytetowej na terenie Polski. Zgadzam się na wysyłkę za granicę (koszt ustalany na podstawie cennika poczty polskiej).

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

SPIS TREŚCI LUB/I OPIS (Przypominam o kombinacji klawiszy Ctrl+F – przytrzymaj Ctrl i jednocześnie naciśnij klawisz F, w okienku które się pojawi wpisz dowolne szukane przez ciebie słowo, być może znajduje się ono w opisie mojej aukcji)

Dr med. ARTUR ENGELHART.
O WENTYLACJI SZPITALI
(Z Zakładu Higjeny Uniwersytetu Jagiellońskiego) Dyrektor Prof. Dr. WITOLD GĄDZIKIEWICZ.
Praca niniejsza została przedłożona w maju 1933 r. Wydziałowi lekarskiemu Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, celem uzyskania stopnia doktora medycyny.

Spis rzeczy.

Wstęp . ..... .
Wielkość wentylacyjna i kub powietrzny ... 6
Systemy wentylacji....... g
a) Wentylacja naturalna..... 8
b) Wentylacja sztuczna..... 9
Jaką powinna być wentylacja w szpitalach naturalna
czy sztuczna? ....... 15
Wietrzenie oddziałów zakaźnych, sal operacyjnych oraz
ubikacji dodatkowych....... 21
System Dosqueta....... 23
Wentylacja w szpitalach i klinikach krakowskich
(badania własne) .... 25
Wyniki i wnioski...... 29

WSTĘP.

Powietrze szpitali, podobnie jak wszystkich mieszkalnych przestrzeni zamkniętych zanieczyszczone jest w pierwszym rzędzie gazowymi produktami oddychania, wydzielinami skórnemi, zapachem leków oraz pyłem, dymem i bak-terjami.
Jakoś powietrza zależną jest jednak nietylko od wspomnianych zanieczyszczeń, ale i od własności fizycznych powietrza t. j. od stopnia wilgotności, temperatury i ruchu powietrza.
Dawniejsi badacze uważali, iż w nieprzewietrzanych pomieszczeniach ludzkich szkodliwie na organizm człowieka działają głównie ciała gazowe, zanieczyszczające powietrze, a będące przeważnie produktami rozkładu lub działalności ustrojów żywych.
Do ciał tych zaliczamy: siarkowodór, siarczek węgla, tlenek węgla, związki arsenu i fosforu, kwasy tłuszczowe, merkaptol, skatol amoniak, związki amonowe i inne, a możliwie także i inne związki o nieznanym jeszcze dotąd składzie chemicznym (kenotoksyny i antropotoksyny).
Równolegle ze zwiększaniem się w zanieczyszczonem powietrzu wspom. związków, wzrasta też w niem zawartość bezwodnika kwasu węglowego. (CO2).
W związku z tem uznał twórca współczesnej higjeny Pettenkofer (w 1858 r.) bezwodnik kwasu węglowego jako wskaźnik zanieczyszczenia powietrza lokali zamkniętych.
Ustalił on jako normę zawartości CO2 dla pomieszczeń ludzkich maksymalnie OT1/,, (t. j. 1:1000).
Według Pettenkofera powietrze jest jeszcze dobre, jeśli zawartość CO2 nie przekroczy w niem 0.07%, a znośne dla zdrowia, gdy nie przekroczy 0.1%-
Wychodząc z tego założenia ustalono jako wskaźnik zanieczyszczenia powietrza dla szpitali 0 O70/0 CO2.
Spostrzeżenia jednak późniejszych badaczy wykazały, iż w nieprzewietrzanych lokalach szkodliwemi dla zdrowia ludzkiego są nletylko wspom. wyżej ciała chemiczne, ale że w grę tutaj wchodzą w pierwszym rzędzie czynniki natury fizycznej1
Dziś więcej zwolenników posiada teza podana przez Fliiggego, a rozszerzona przez innych badaczy. Według tej nie zwiększona zawartość CO2 w powietrzu lokali niewie-trzonych przedstawia poważniejsze niebezpieczeństwo dla zdrowia, ale w tym względzie największe znaczenie przypisuje sie przegrzaniu ustroju, które jest następstwem zwiększonej ciepłoty powietrza, wysokiego stopnia wilgotności i niedostatecznego ruchu powietrza.
Ubytek tlenu w ustroju przyspiesza rytm oddechowy (podobnie jak zwiększenie się zawartości CO2 w powietrzu zewnętrznem) dopiero wtedy, gdy zawartość jego w powietrzu zewnętrznem spadnie poniżej 140/0, powyżej zaś tego poziomu regulatorem jest dwutlenek węgla. Do 20/„ bezwodnika kwasu węglowego w powietrzu zewnętrznem — caeteris parihus nie odczuwamy żadnego utrudnienia w oddychaniu, nawet przy lekkiej pracy, a przy zupełnym spoczynku możemy znieść koncentrację do 5 0/„- Rozstrój przemiany gazowej występuje wyraźniej dopiero przy 6 — 70/0 CO2- Praca fizyczna powoduje wcześniejszy rozstrój przemiany gazowej ze względu na wytwarzane znaczne i-lości bezwodnika kwasu węglowego przez pracujące mięśnie, a temsamem przez zwiększenie się jego ilości w powietrzu.
W spoczynku potrzeba zatem 2 - 50/0 CO2 ahy wystąpiły trudności w oddychaniu. (Ubytek tlenu dopiero poniżej 140/0 - zamiat 20.930/0 - powoduje rozstrój regulacji.
Badania powietrza w mieszkaniach, zamieszkałych przez większą ilość ludzi wykazały że zawartość tlenu rzadko spada poniżej 200/0, a zawartość bezwodnika kwasu węglowego rzadko przekracza 0.15 0/0. Jest to efekt
wentylacji naturalnej poprzez okna, szczeliny i szpary, która rozcieńcza wytwarzany stale CO2.
Wentylacja naturalna przez pory, nieszczelne okna, drzwi i t. d. utrzymuje wahania w składzie chemicznym powietrza w granicach fizjologicznej regulacji ośrodka oddechowego, dlatego naogól dwutlenek węgla wydychany przez ludzi nie odgrywa żadnej roli w wentylacji ogólnej. Ta jednak wentylacja naturalna, niepoparta przynajmniej otwieraniem drzwi lub okien, nie wystarczy do usuwania zaburzeń, występujących w źle wietrzonych pomieszczeniach, a będących następstwem przegrzania powietrza, zwiększenia wilgotności względnej oraz niedostatecznego ruchu powietrza. W warunkach tych utrudniona jest regulacja cieplna ustroju, co spowodować może zaburzenia dobrego samopoczucia, a nawet zdrowia. Powietrze o wysokiej temperaturze i dużej wilgotności utrudnia prawidłowe parowanie, wskutek czego wystąpić może szybkie znużenie, bóle głowy, niezdolność skupienia uwagi, a nawet doprowadzić może do porażenia cieplnego.
Powietrze natomiast o ciepłocie niskiej, a dużej wilgotności powoduje znaczną utratę ciepła ustrojowego (głównie przez przewodnictwo) i stać się może przyczyną zazię-bień.
Regulacja cieplna ustroju ludzkiego polega — jak wiemy — na współpracy dwóch zasadniczo różnych spraw: wytwarzania i oddawania ciepła.
Wytwarzanie ciepła jest procesem chemicznym, podczas gdy jego oddawanie — fizycznym.
Ustrój traci ciepło biernie przez różnicę pomiędzy temperaturami ciała, a otoczenia drogą promieniowania i przewodzenia, oraz czynnie t. j. przez parowanie wody z powierzchni skóry i dróg oddechowych.
W temperaturze normalnej ciała człowieka, w spokoju traci ustrój drogą bierną około 75o/o ciepła, zaś 25% drogą czynną.
Promieniowanie ciepła odbywa się przez zmianę energji cieplnej na promienistą, która rozchodzi się z szybkością 300.000 kim. na sekundę.
Oddawanie ciepła na zewnątrz przez ustrój drogą pro-
mieniowania jest utrudnione, gdy temperatura otoczenia jest podwyższona wskutek obecności nadmiernie rozgrzanych przemiotów jak: pieca, ścian i t. d.
Przewodzenie ciepła zachodzi przy stykaniu się powierzchni ciała człowieka z ciałami otaczającemi jak: powietrze, woda lub ciała stałe, o ile temperatura tychże niższą jest od temperatury pow. ciała ludzkiego, a jest tem większe im lepszem jest przewodnictwo właściwe ciepła stykających się z ciałem przedmiotów. Zwiększenie lub zmniejszenie przewodzenia i promieniowania ciepła ustrojowego stoi w prostym stosunku do rozszerzenia względnie zwężenia naczyń krwionośnych skóry.
Parowanie wody. Tą drogą traci ustrój w warunkach fizjologicznych - jak już zaznaczyliśmy - około 250 o ogólnej ilości ciepła. Zyskuje ono na znaczeniu w miarę podnoszenia się temperatury otoczenia t. j. w miarę zmniejszania się różnicy pomiędzy ciepłotami powietrza a ustroju ludzkiego. Przy zrównaniu się tych temperatur następuje nawet nagrzewanie ciała z otoczenia drogą czynną. Nieznaczne ilości ciepłą (około 3 proc.) traci ustrój na ogrzanie powietrza oddechowego, spożytych zimnych pokarmów, z wydalanym kałem i moczem.
Ustrój przegrzany dąży do przywrócenia zaburzonej równowagi cieplnej w dwojaki sposób, a to przez: 1) zmniejszenie procesów spalania i 2) rozszerzenie naczyń skórnych oraz gruczołów potowych, przez parowanie na cieplej skórze potu wydzielanego w tych warunkach w znacznej ilości traci ustrój dużo ciepła.
Raport nowojorskiej Komisji wentylacyjnej, obejmujący wyniki doświadczeń, prowadzonych w latach 1913—1922 podaje, iż podniesienie temperatury powietrza powyżej 200 C. do 300C. powoduje obciążenie mechanizmu, regulującego ciepłotę ciała.
Jak zatem z powyższego wynika, zadaniem wentylacji jest przedewszystkiem utrzymanie w pomieszczeniach ludzkich warunków korzystnych dla utraty ciepła ustrojowego — przez regulowanie temperatury, wilgotności i ruchu powietrza.
Przechodząc obecnie do kwestji wentylacji szpitali o-
mówić trzeba jeszcze zmiany fizyczne, jakim ulega powietrze sal szpitalnych.
Jak wysoko wznieść się może temperatura powietrza sal szpitalnych źle wietrzonych, można wnosić z ilości produkowanego ciepła przez jednego dorosłego człowieka, a mianowicie w spokoju na dobę około 2000 kalorji, przy średniej pracy fizycznej około 3000 kalorji.
Wilgotność względna powietrza zwiększa się przez wydzielaną przez organizm ludzki wodę, (1 człowiek wydziela z potem około 50 gr. wody na godzinę).
W salach nienależycie przewietrzanych i znacznie ogrzanych oddawanie ciepła przez przewodnictwo jest stosunkowo niewielkie spowodu braku silniejszego ruchu powietrza. Oddawanie ciepła przez promieniowanie jest również niedostateczne, ponieważ przedmioty znajdujące się na sali są dość znacznie ogrzane.
W zimie zwłaszcza jest ono utrudnione przez grzejniki, znajdujące się często u głów łóżek chorych.
W lecie utrata ciepła przez promieniowanie jest u-trudniona zwłaszcza w nocy przez ciepło nagromadzone w ciągu dnia w murach szpitalnych.
Pozostaje zatem głównie utrata ciepła drogą parowania wody, które napotyka znów często na przeszkodę spowodu wysokiej ciepłoty i znacznej wilgotności powietrza sali niedostatecznie wietrzonej.
Jeśli w warunki te przeniesiemy chorych gorączkujących, czyli organizmy odczuwające potrzebę intenzywnego odcieplenia ustroju, to tem jaskrawiej rzucą się nam w o-czy szkodliwości klimatu wewnętrznego sal szpitalnych.
Zadaniem higjeny jest znalezienie sposobów i dróg, aby na sali chorych otrzymać powietrze, któreby odpowiadało następującym mniej więcej wymaganiom;
") temperatura w lecie 20 - 22" C. „ „zimie 20 - 210C.
Wilgotność względna 40 - 70 V Ruch powietrza nad podłogą (do wysokości wzrostu dorosłego człowieka) nie powinien być szybszy nad 03 ni. na sekundę; pod sufitem szybkość powietrza może być znacznie większa, lecz nie powinna przekraczać 2 m. na sekundę (Karaffa-Korbutt). Skład chemiczny tego powietrza powinien być zbliżony do czystego powietrza zewnętrznego.
Zmierzać do tego należy drogą należytego wietrzenia.

Piśmiennictwo.

1895. W. Sterling: Badanie powietrza na sali 15 i 6 Szpitala Dzieciątka Jezus oraz na sali Wykładowej Kliniki diagnostycznej. („Zdrowie" Str. 115 i 116.)
W. Goździcki: O wartości powietrza w nowowybudo-wanym szpitalu Dzieciątka Jezus. („Zdrowie" str. 120).
1896. T. Weyl: Die Luftung der Krankenraume. (Handbuch der Hygiene str. 113).
1901. C. Klamer: Ogrzewanie i przewietrzanie nowozbudo-wanego Szpitala Dzieciątka Jezus w Warszawie. („Zdrowie" str. 565.
1907. Heitzung und Luftung von Krankenhilusern. (Zeitschrift fur Krankenanstalten, Nr. 23. Str. 534. 1909. F. Ruppel: Der Wert der Kunstlichen Ventilation. („Zeitschrift fur Krankenanstalten" Nr. 22. Str. 536). 1911. Pfutzner: Heitzungs und Liiftungsanlagen in Krankenanstalten. („Zeitschrift f. Krankenanstalten". Str. 273).
H. Ewert: Die Notwendigkeit der Luftung und das Warmebediirfnis einzelner Raume. („Zeitschrift f. Krankenanstalten". Str. 127.)
Vereinigung der leitenden Verwaltungsbeamten von Krankenanstalten Deutschlands. („Zeitschr. f. Krankenanst." Str. 289).
H. Lowitsch: Zur Luftreinigung in Krankenraumen. („Zeitschrift f. Krankenpflege. Nr. 13"). 1913. D. Spiller: Bau und Einrichtung von Krankenhausern auf der Internationalen Baufach - Ausstellung in Leipzig. („Zeitschrift f. Krankenanstalten". Str. 536). 1916. Korff Petersen: Fortschritte in der Liiftungs und Heizungshygiene. („Zeitschr. f. Krankenanstal.". Nr. 15(16). 1920. J. Warcher: Ueber die Yerwendung industrieller Liiftungs und Luftbefeuchtungs Apparate fiir die Behandlung der Lungentuberkulose. („Zeitschrift f. Krank." Nr. 7 (8).
Stack: Die Heitzung und Liiftung von Krankenhau-sern. („Zeitschrift f. Krankenanstalten". Nr. 29 (30).
1922. Voges: Die Luftreinigungsanlage im Operationshau-se des Allgemeineu Krankenhauses St. Georg, Hamburg („Zeitschr. f. Krankenanstal." Nr. 8.)
1923. Grober". Liiftungsfragen im heutigen Krankenhaus-betrieb vom Standpunkt des Krankenhausdirektors. („Ge-sundheits-Iugenieur". Nr. 19. Str. 181-182).
1924. Renault Jules: Ventilation permanente d1 une creche dl hopital avec chauffage en hiver, rafraichissement en ete humidification constante. (Buli. de Pacad, de med. Nr. 19. Str. 575-579).
Renault Jules: Yentilation permanente avec chauffage en hiver, rafraichissement en ete, humidification constante d" une creche hospitalliere. (Soc. de med. publ. et de genie sanit. Pails 23.YII. 1924. Ref. d. hyg. Nr. 8. S. 749-760).
Sellin; Erfahrungen aus den Yerwaltungsgebieten ei-nes modernen Krankenhauses. (Zeitschr. f. Krank. Nr. 20)
1925. Safarewicz: O wentylacji pomysłu Inż. St. Bądzyń-skiego. („Archiwum Higjeny" T. I. Wilno).
Lorenz Friedr. H.: Zum heutigen Wissenschaftlichen Stande der Liiftungsfrage in Amerika. (Gesundheits Inge-nieur. Nr. 12 Str. 133-139).
W. Gądzikiewicz: Metodyka badań higjenicznych.
1926. W. Gądzikiewicz: O wentylacji i sposobach badania
jej sprawności.
W. Szenaich: Szpital im. Karola i Marji. 192G. W. Uosquet; Das Krankenhaus und die Freiluft und Lichtbehandlung. („Zeitschrift f. das gesamte Krankenhaus-wesen". Nr. 22).
W. Freund; Gesundheitstechnische Einrichtungen ei-nes Bezirks-Krankenhause. (Z. f. Krankenanstal. Nr. 7.
Ruppel: Das neue Krankenhaus in Kaltenkirchen (Holstein). (Z. f. Kr. Nr. 13).
Le Rutte; Wentilatie en Vloeren in Ziekeninrichtin-gen. (Ziekenhuis Nr. 3. Str. 25).
Ei Rush: A National Basis for Ventilation (Americ, med. Nr. 9. Str. 574).
Winslow; Objectives and Standards of Yentilation
(Public, health. journ. Nr. 10. Str. 487 i Nr. 11. Str. 551).
1927. Br. Nowakowski; Fizjologiczne podstawy wentylacji. („Przegląd techniczny" Nr. 27. i 28).
1928. H. Szlapakówna; Prosty sposób oznaczania zawartości bezwodnika kwasu węglowego w powietrzu. (Wychowanie fizyczne" Nr. 3.)
W. Dosąuet: Ein Freiluft und Lichtzimmer in jeder Wohnung [Gesundh. lag. Nr. 1].
1930. Dosąuet W.; Das modernę Krankenhaus in baulicher, sozialer und therapentischer Beziehung. (Nakł. R. Schoetz. Berlin).
Drygalski; Die Verwendung des Dosquet-Systems in Krankenhausern. [Z f. Krankenhauswes. Nr. 19].
1931. Fr. Bąkowski; Ogrzewanie i wietrzenie budynków szpitalnych. [Poi. Tow. Szpital. Nr. 2].
M. Gassowski i D. Kossakowski; Antrakometryczne badania powietrza w kimematografach i teatrach w Wilnie. (Archiwum Higjeny)
1932. Hilarowicz: Zagadnienia lekarskie budowy i urządzenia nowoczesnych Klinik i oddziałów chirurgicznych. [Poi. Tow. Szpital. Nr, 12].
Br. Nowakowski; Przewietrzanie naturalne czy sztuczne w oświetleniu nowojorskiej komisji wentylacyjnej. [„Zdrowie" Str. 771].

WRÓĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

WRÓĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

Możesz dodać mnie do swojej listy ulubionych sprzedawców. Możesz to zrobić klikając na ikonkę umieszczoną poniżej. Nie zapomnij włączyć opcji subskrypcji, a na bieżąco będziesz informowany o wystawianych przeze mnie nowych przedmiotach.