Auto da fé – powieść Eliasa Canettiego, wydana w 1935 roku. W oryginale tytuł brzmiał "Die Blendung", został on jednak zmieniony przy tłumaczeniu angielskim i w tej formie był powielany w innych językach. Akcja utworu prawdopodobnie rozgrywa się w Wiedniu. Miasto jednak nie zostało dokładnie określone. Głównym bohaterem jest wybitny sinolog, profesor Kien, znany z ekscentrycznych zachowań. Jest on postacią oderwaną od codziennej rzeczywistości, poświęca się wyłącznie swojej pracy. Główną jego miłością są książki, które w jego hierarchii bytów leżą wyżej niż ludzie. Pomimo tego, pod wpływem nagłego impulsu postanawia poślubić swoją służącą, Teresę. Mimo, że Kien sam przyznaje, że kobiety nigdy go nie interesowały. Życie rodzinne, które okazuje się bolesnym zderzeniem z przyziemną i ograniczoną małżonką, prowadzi do załamania uporządkowanego świata Kiena. Pojawiają się w nim kolejni ludzie, których główny bohater nie miał zamiaru poznać. Powieść kończy się śmiercią Kiena, który ginie w pożarze biblioteki, którą sam podpala. Canetti wyjaśniał, że inspirację do tego finału czerpał z zamieszek robotników, które miały miejsce pod koniec lat dwudziestych. Wtedy to autor zauważył mężczyznę stojącego na uboczu, który ciągle powtarzał, że płoną akta. Eliasa bardzo zirytował człowiek, który zamiast losem ludzi, był bardziej zajęty aktami, jednak dzięki temu stał się on prototypem postaci Kiena, który wcześniej zresztą nosił nazwisko Kant, jednak przed wydaniem książki było ono zmienione