W ostatnich dwóch latach mojej pracy pedagogicznej, w Konserwatorium w Angoulême, na prośbę dyrektora, pana Jacquesa Pési, podjęłam się skomponowania całego szeregu krótkich utworów przeznaczonych na egzaminy studiującej tam młodzieży. Powstało ich bardzo wiele, na różne instrumenty, z różnym przeznaczeniem – głównie jednak na egzaminy „autonomiczności” (które polegały na tym, że młody solista miał dwa tygodnie na samodzielne przygotowanie i interpretację danego utworu), lub na egzamin z kameralistyki etc. Z myślą o tym, że wiele spośród tych kompozycji może zaistnieć jako małe utwory koncertowe dla młodych wykonawców, zaczęłam przeglądać te szybko napisane drobiazgi. Jako pierwsze do wydania wybrałam Titane na kontrabas solo i Alla brève na fortepian.

 

Alla brève to przede wszystkim perlisty popis wirtuozowski. Utwór ten wypełniony jest radością i powinien, przede wszystkim, dostarczyć wykonawcy przyjemności z jego grania. Podobnie jak w Titane na kontrabas solo, jego swobodna (choć też bardzo precyzyjna!) notacja pozwala na bardzo różne interpretacje. Wykonawca może zamyślić się w pauzach, dowolnie użyć pedału, po swojemu odczytać oznaczenia tempa i dynamiki. Zadedykowałam tę kompozycję dyrektorowi Jacquesowi Pésiemu, z którego inicjatywy utwór powstał i który, po kilkunastu wykonaniach na egzaminie z fortepianu w Angoulême, zafascynowany był różnorodnością jego interpretacji.