Książka składa się z trzech części. Część pierwsza to krótki zarys ekologii ogólnej z położeniem nacisku na problematykę synekologiczną (ekologię zbiorowisk roślinnych), gdyż w zakresie autekologii (traktującej o współzależnościach między rośliną a środowiskiem, w którym żyje i się rozmnaża) istnieje już dziś sporo pomocy naukowych, w szczególności podręcznik T. Puchalskiego i Z. Prusinkiewicza (1975): „Ekologiczne podstawy siedliskoznawstwa leśnego". Zaznajamia także z ekologiczną optymalizacją produkcji leśnej, wypracowaną na gruncie nowoczesnej wiedzy o ekosystemie leśnym i jego produkcyjności, kształtowanej zarówno pod wpływem naturalnych praw i sił przyrody, jak i pod przemożnym oddziaływaniem gospodarki człowieka. Poznanie praw rządzących przyrodą, a co za tym idzie świadome ingerowanie w odwieczne jej tajniki, stanowi bowiem „chleb powszedni" naszych czasów. Dlatego każdy przyrodnik, a leśnik w szczególności, mający przecież do czynienia z najwyżej zorganizowanym i najbardziej skomplikowanym układem czynników biotycznych i abiotycznych w postaci ekosystemu leśnego, powinien legitymować się dobrym przygotowaniem ekologicznym.
Autor, opierając się na dostępnych źródłach bibliograficznych, starał się przedstawić w możliwie najprostszy i skrótowy sposób trudne i skomplikowane związki zachodzące w przyrodzie między zespołem roślinnym (z bytującymi w nim zwierzętami), jakim jest las, a czynnikami środowiskowymi, warunkującymi jego występowanie i rozmieszczenie na Ziemi, jego zmienną fizjonomię i produkcyjność. Naczelnym bowiem zadaniem lasów jest nieprzerwana produkcja surowca drzewnego, w możliwie krótkim czasie, w dużej ilości i o dobrej technicznej jakości. Spełnienie tego zadania jest obecnie trudne, lub wręcz niemożliwe, bez szerokiej i gruntownej znajomości przyrodniczych podstaw leśnictwa. Stąd w części tej znajdują się również rozdziały traktujące o lesie jako zjawisku geograficznym, aby leśnik-hodowca mógł sobie w pełni uświadomić, jak rozległy zasięg terytorialny ma las i jak różne jego postacie ukształtowały się na różnych kontynentach pod wpływem położenia geograficznego i topograficznego - warunkującego zmienny dopływ energii promienistej dostarczanej Ziemi przez Słońce.
Druga część książki traktuje o ekologii populacyjnej roślin drzewiastych -jest więc poświęcona w całości drzewostanowi, jego cechom wyróżniającym (taksacyjnym) i dynamice rozwoju. Jej celem jest zaznajomienie Czytelnika z podstawowym obiektem produkcji leśnej, jego socjologicznym i gospodarczym znaczeniem oraz rolą w kształtowaniu zespołu roślinnego. Autor stara się w tej części zaszczepić studentom - przyszłym gospodarzom lasu - cechę gospodarności, przejawiającą się w takim pobieraniu użytków z lasu, aby nie utracił on zdolności naturalnej regeneracji i reprodukcji drewna. Starano się w niej także uporządkować specyficzne pojęcia ekologiczno-hodowlane oraz wskazać drogi zmierzające do podnoszenia produkcyjności lasów. Osiąganie pozytywnych efektów naszej działalności staje się możliwe wyłącznie przez stosowanie świadomych i celowych zabiegów, opartych na głębokiej znajomości istoty samego obiektu gospodarczego oraz całokształtu zjawisk warunkujących produkcję drewna w lesie. Tylko gruntowne poznanie naturalnych praw rozwojowych daje bowiem leśnikowi możliwość skutecznej ingerencji w życie lasu i osiąganie zaplanowanych celów.
Treścią trzeciej części książki jest skrótowy zarys rozwoju myśli typologicznej w Polsce i w Europie, szczególnie zaś aktualnie stosowanych w praktyce koncepcji typologicznych oraz podejmowanych na świecie i w naszym kraju prób rejonizacji produkcji leśnej. Ta część jest jakby syntezą i praktycznym zastosowaniem problematyki obu części poprzednich. Nie zawiera opisu metod prac terenowych zmierzających do określenia typów lasu, gdyż zagadnienia te wchodzą w zakres praktyki urządzania lasu. Nie precyzuje również gospodarczego wykorzystania typologii i rejonizacji, które z kolei są domeną planowania, projektowania oraz normowania prac hodowlanych i urządzeniowych. Przedstawiony w niej wykład stanowi krótkie kompendium najważniejszych wiadomości z zakresu typologii leśnej i przyrodniczej rejonizacji produkcji.
Jeśli książka ta przyczyni się do upowszechnienia i podniesienia wiedzy o lesie, głównie zaś do wzrostu odpowiedzialności leśników i drzewiarzy za trwałość i zasobność polskich lasów oraz spełniania przez nie wszystkich gospodarczych i społecznych funkcji, będzie to największą satysfakcją i zadośćuczynieniem dla autora.
