Laminowana mapa Egiptu w skali 1:930 000, z serii Flexi Map wydawnictwa Kunth Verlag.

Poręczna mapa Egiptu, z planem Kairu, oraz opisem głównych atrakcji turystycznych. Zawiera najważniejsze informacje dla turystów. (Opis w języku niemieckim)

EGIPT
ARABSKA REPUBLIKA EGIPTU
W starożytności był to kraj położony wzdłuż Nilu (do I katarakty), zamieszkany przez ludność chami­to­semicką. W okresie predynastycznym (ok. 3[zasłonięte]600-28 r. p.n.e.) nastą­piło połączenie drobnych księstw w dwa państwa: Górny i Dolny Egipt, które zostały zjednoczone około 3000 r. p.n.e. W okresie Starego Państwa (ok. 2[zasłonięte]850-20 r. p.n.e.) nastąpił szybki rozwój gospodarczy i kulturalny (m.in. budowa piramid). Za czasów władców Średniego Państwa (ok. 2[zasłonięte]052-15 r. p.n.e.) miały miejsce wielkie prace melioracyjne i szybki rozwój handlu zagranicznego. Okres Nowego Państwo (ok. 1[zasłonięte]570-10 p.n.e.) był czasem szczyto­wej potęgi Egiptu, a jednocześnie jego wejściem w strefy interesów innych mocarstw blisko­wschod­nich. Spowodowało to konieczność utrzymania stałej armii i wywołało liczne wojny osłabiające kraj. Epoka Późna (ok. 1085-332 r. p.n.e.) była czasem rządów obcych dynastii, co doprowadziło do upadku poli­tycz­nego. Podbój Egiptu przez Aleksandra Wielkiego w 332 r. p.n.e. rozpoczął okres panowania greckiej dynastii Ptolemeuszy (305-30 r. p.n.e.), charakteryzujący się silnymi wpływami hellenizmu. W tym czasie Aleksandria stała się stolicą i głównym ośrodkiem nauki i literatury. Od 30 r. p.n.e. do 395 r. n.e. Egipt był prowincją ce­sarstwa rzymskiego i jego spichlerzem. Po 395 r. znalazł się w granicach cesarstwa wschodniorzymskiego, a następnie Bizancjum. Po podboju przez Arabów w latach 639-641 uległ ara­bizacji i islamizacji. Chrześcijanie przetrwali w mniejszości (Kopto­wie). Pod rządami szyickich Fatymidów ([zasłonięte]969-11 r.) Egipt przeżywał okres rozkwitu gospo­darczego i kulturalnego. Kolejna dynastia – Mameluków (1[zasłonięte]250-15 r.) – zaprzepaściła ten dorobek. W 1517 r. Egipt wszedł w skład imperium Turków osmańskich. Pod rzą­dami namiestnika Muhammada Alego (1[zasłonięte]805-18 r.) armia egipska zajęła na pewien czas Półwysep Arabski, Sudan i Syrię, a Egipt mógł uzyskać niepodległość. Interwencja Turcji wspomaganej przez mo­carstwa europejskie przywróciła Egiptowi status turec­kiego wasala. Po wybudowaniu Kanału Sueskiego (1[zasłonięte]859-18) i linii kolejowej Kair-Suez ustanowiono w 1876 r. międzynarodową kontrolę nad finansami niewypłacalnego Egiptu.

W 1882 r. wybuchło powstanie narodowe pod wodzą Urabiego Paszy, które zostało stłumione przez Brytyjczyków. Nastąpiła brytyjska okupacja Egiptu, a w 1914 r. stał się on pro­tek­toratem brytyjskim. W 1922 r. ogłoszono niepodległość Królestwa Egiptu, ale koniec okupacji brytyjskiej nastąpił dopiero w 1936 r. Podczas II wojny światowej Egipt był celem ataku Niemiec i Włoch, który zała­mał się w październiku 1942 r. pod Al-Alamajn. Zapoczątkowana wtedy brytyjska ofensywa doprowadziła do wyparcia Niemców i Włochów z Afryki. Po przewrocie wojskowym proklamowano w 1953 r. repub­likę, a w 1956 r. znacjonalizowano Kanał Sueski. W wyniku wojny arabsko-izraelskiej w 1967 r. Egipt utracił półwysep Synaj i Strefę Gazy. W 1979 r., podpisując układ pokojowy z Izraelem, Egipt odzyskał Synaj re­zygnując jedno­cześnie z Gazy. Od 1981 r. prezydentem jest Husni Mubarak, rzecznik dialogu arabsko­-izrael­skiego. W 1990 r., po agresji Iraku na Kuwejt, Egipt zaangażował się po stronie państw sprzy­mie­rzonych przeciwko Irakowi. Obecnie trudnym do rozwiązania problemem wewnętrznym kraju jest działalność bojówek fundamentalistów muzułmańskich, pragnących przekształcić Egipt w państwo religijne.


Informacje ogólne EGIPT

Powierzchnia 1 002 000 km2
Stolica (liczba mieszkańców) Kair (6 759 tys.; 18 448 tys. aglomeracja)
Liczba mieszkańców 81 527 tys.
Gęstość zaludnienia 81,4 os./km2
Przyrost naturalny 20,2 os./1000 mieszk.
Saldo migracji –0,2 os./1000 mieszk.
Urbanizacja 43%
Ustrój republika, semi-prezydencjalizm, autorytaryzm
Podział administracyjny 27 muhafaz
Organizacje międzynarodowe AFESD, UA, LPA, NAM, OAPEC
Waluta 1 funt egipski (EGP) = 100 piastrów
Języki urzędowe arabski
Języki używane arabski, domari, nubijski, kenuzi-dongola, angielski
Obszary chronione 6,1%

Zagadnienia społeczno-gospodarcze

Religie (wyznawcy):

muzułmanie sunnici (90%), wyznawcy Kościoła
koptyjskiego (9%), protestanci i pozostali (1%)
Analfabetyzm 33,6%
Bezrobocie 8,9%
Przeciętna długość życia 69,6 – mężczyźni, 74,8 – kobiety (w latach)
Zainfekowani wirusem HIV 9,2 tys. os.
PKB na 1 mieszkańca 2031 USD
Struktura PKB rolnictwo 13,1%, przemysł 37,7%, usługi 49,2%
Wydatki na zbrojenia 59 USD/mieszk.
Dług zagraniczny 19,8% PKB
Saldo obrotów handlu zagranicznego –22 529 mln USD
Główne towary eksportowe ropa naftowa i produkty naftowe, bawełna, tkaniny, wyroby
metalowe, chemikalia, żywność przetworzona

Główne towary importowe:

maszyny i urządzenia, żywność, chemikalia,
wyroby z drewna, paliwa
Dochody z turystyki 134,7 USD/mieszk.
Produkcja energii elektrycznej 1600 kWh/mieszk.
Użytkownicy Internetu 140 os./1000 mieszk.
Telefony komórkowe 687,8 szt./1000 mieszk.




• Liczba stron - 2
• Producent - Kunth Verlag
• Skala - 1:930 000