PRZEDMIOTEM SPRZEDAŻY JEST ZDJĘCIE Z AUTOGRAFEM
EDYTA PIECHA -100% ORYGINALNY AUTOGRAF Z LAT 70-TYCH
WYDANIE ; FOTO
Edyta Maria Piecha (fr. Édith-Marie Pierha; ros. Эди́та Станисла́вовна Пье́ха; (ur. 31 lipca 1937 w Noyelles-sous-Lens) – piosenkarka rosyjska polskiego pochodzenia.
Córka polskiego górnika pracującego w kopalniach francuskiego departamentu Pas-de-Calais, Stanisława Piechy i Felicji Korolewskiej. W 1945 roku wraz z matką i ojczymem Janem Gołąbem, działaczem komunistycznym, przyjechała do Polski i zamieszkała w Boguszowie[1].
Ukończyła liceum pedagogiczne w Wałbrzychu. W 1955 roku wyjechała z Polski na studia do Związku Radzieckiego. Studiowała psychologię na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Leningradzkiego. Występem na koncercie noworocznym 1955/1956 jako solistka studenckiego zespołu muzycznego zdobyła natychmiast wielką popularność. Spowodowało to, że poświęciła się karierze estradowej w ZSRR. Współpracowała z kierownikiem wspomnianego zespołu studenckiego Aleksandrem Broniewickim, który został jej pierwszym mężem. Początkowo – w latach 50. – śpiewała głównie piosenki polskie, jak np. Czerwony autobus. Pierwszym jej zagranicznym występem był koncert we Wrocławiu w 1964 roku. W następnych latach wielokrotnie koncertowała za granicami ZSRR, m.in. w 1972 roku w Monachium (Niemcy Zachodnie) na XX Igrzyskach Olimpijskich, Afganistanie, Australii, Austrii, Boliwii, Kostaryce, Francji (w tym w Olympii), Wenezueli, USA (także w Carnegie Hall) oraz wielu krajach bloku sowieckiego, przede wszystkim w NRD, dokąd przyjeżdżała 35 razy.
W 1987 otrzymała tytuł Narodowego Artysty ZSRR. Śpiewa piosenki wielu znanych kompozytorów rosyjskich, m.in. Aleksandry Pachmutowej. Znana z długich szali i powłóczystych kreacji, z których kilka zaprojektował jej Sława Zajcew.
Mieszka na stałe w Sankt Petersburgu. Jej urodzony w 1981 wnuk Stanisław Piecha (syn jedynej córki Ilony Broniewickiej) również został piosenkarzem[2].
