Polska nazwa: Żabienica wielka
Jedna z największych żabienic spotykanych w akwariach.
Ilość sadzonek w koszyku: widoczna na zdjęciu
Wymagania wg. Plantacji Tropica:
| Rodzina |
Alismataceae |
| Występowanie |
Ameryka Pd. |
| Pochodzenie |
Brazylia |
| Wysokość |
10-20 cm |
| Szerokość |
5-10 cm |
| Wymagania świetlne |
przeciętne-wysokie |
| Temperatura |
20-30oC |
| Twardość wody |
miękka-twarda |
| pH wody |
kwaśna-obojętna |
| Uprawa |
średnio-trudna |
Wymagania wg. Plantacji Songrow:
Pochodzenie: Ameryka Południowa
Tempo wzrostu: przeciętne
Trudność uprawy: średnio trudna
Wymagania świetlne: wysokie
Tolerancja temperatury: 22 - 28 st. C
Rozmiary: od 30 do 50cm wysokości
Miejsce sadzenia: w tylnej części akwarium
Może być trzymana w akwarium z paletkami oraz dużymi pielęgnicami afrykańskimi
Sposób sadzenia:
Pojedyncze sadzonki należy sadzić z tyłu akwarium jako samodzielne rośliny w otoczeniu innych gatunków o mniejszych liściach (im większy kontrast, tym lepiej układ roślin będzie prezentował się w akwarium).
Opis morfologii i metod uprawy:
Echinodorus martii (major) jest nieco zapomniana przez młodych akwarystów.
Roślina kilkakrotnie zmieniała swoją nazwę, ale obecna prawidłowa nazwa to E. Martii. Echinodorus martii (major) ma duże jasnozielone liście z jasnymi żebrami i pięknie pofalowaną obwódką liścia.
Roślina jest dość wrażliwa na niedobór żelaza, jak u większości innych gatunków Echinodorus, deficyt żelaza powoduje prawie białe, jasne liście. Nalezy pamiętać iż żyzne podłoże, wzbogacanie dwutlenkiem węgla i mocne oświetlenie wzmagają znacząco wzrost Echinodorus martii (major). Poza tym roślina nie wymaga specjalnej uwagi.
Żabienice (rośliny z rodzaju Echinodorus) należą do roślin błotnych. Oznacza to, że wytwarzają rozległy system korzeniowy i wymagają żyznego podłoża w akwarium (substratu).
Są to rośliny osiągające znaczne rozmiary (od 10cm) dlatego najlepiej sadzić je w akwarium minimum o pojemności minimum 100 litrów.
Łatwo rozmnażają się wegetatywnie tworząc nowe rośliny na wyrastających z rozety długich pędach kwiatostanowych.
Rośliny te reagują w specyficzny sposób na niedobory mineralne: ich liście robią się żółte i blade. W przypadku zbyt słabego oświetlenia na liściach pojawiają się ciemne nekrotyczne plamy.
Opis: Piotr Baszucki
|
