Nowolipki, brudne i głośne. Tu bieda zagląda do każdego okna, a wszystko, co chciałoby się ukryć jak najgłębiej, wprost kłuje w oczy. Od reszty miasta oddzielone są niewidzialną linią – tą, która istnieje w umysłach ich mieszkańców i która nie pozwala im opuścić tej dzielnicy bez strachu.

Tutaj właśnie swoją młodość przeżywają bohaterki powieści – Kwiryna, Bronka, Franka, Cechna, Amelia, Janka. Każda z nich na swój sposób będzie się starała pozbyć stygmatu urodzenia i przedrzeć, choć na chwilę, do „wielkiego świata” Warszawy, ulicy Marszałkowskiej i Ogrodu Saskiego. Każda będzie szukać odpowiedzi na pytanie – czy można porzucić ten niesprzyjający szczęściu zakątek i zatopić się w nieznanym świecie, w którym spełniają się marzenia?

„Dziewczęta z Nowolipek” to powieść, wraz z którą odkryjemy oblicze dawnej Warszawy. To zapis świata, którego istnieniu kres położył wybuch II wojny światowej i zarazem świetnie napisana historia o dojrzewaniu.

Za „Dziewczęta z Nowolipek” Pola Gojawiczyńska otrzymała w 1935 r. nagrodę literacką m.st. Warszawy. To w dorobku pisarki powieść najdojrzalsza i najbardziej lubiana przez czytelników. Nawiązała do niej Grażyna Plebanek, pisząc swoje „Dziewczyny z Portofino”.

Powieść Gojawiczyńskiej adaptowano dla Teatru Telewizji, posłużyła ona też za kanwę scenariuszy filmów fabularnych. W 1937 r. powstała jej ekranizacja w reż. Józefa Lejtesa, a w 1986 r. po prozę Gojawiczyńskiej sięgnęła Barbara Sass. „Dziewczęta z Nowolipek” w edycji „Mistrzów Słowa” czyta znana i ceniona aktorka – Zofia Kucówna.