Dziewczę ze Słonecznego Wzgórza. Marsz Weselny

opowiadanie Bjørnstjerne Bjørnsona z 1857 roku.

Akcja opowiadania rozgrywa się w skandynawskim środowisku wiejskim, a bohaterami są zamożni chłopi. Tytułowa bohaterka ma na imię Synnöwe. Jest ona jedyną dziedziczką bogatego gospodarstwa, położonego na wyidealizowanym przez innych bohaterów – Solbakken – czyli "Słonecznym Wzgórzu".

Synnöwe nie miała łatwego życia, jej rodzice byli bowiem bardzo religijni i ściśle trzymali się przepisów Biblii. Należeli do sekty religijnej Haugego, która m.in. zakazywała tańców i uczestnictwa w masowych zabawach (przynależność do tej sekty w żadnym stopniu nie zmieniała faktu, że Solbakkenowie, jak każdy inny mieszkaniec wsi, chodzili do kościoła). Synnöwe od dziecka obserwowana była przez swego rówieśnika Torbjörna z Granlien ("Zbocza Świerkowego"), mieszkajacego w nieco uboższym gospodarstwie, w ocienionej dolinie. Z biegiem lat Synnöwe i Torbjörn, oboje niezwykle urodziwi, zakochali się w sobie. Ich droga do szczęścia nie była jednak łatwa. Chłopak miał skłonność do awantur, czego nie mogli znieść surowi rodzice dziewczyny. W jednej z bójek, podczas wesela kolegi szkolnego, Torbjörn został niebezpiecznie ugodzony nożem. Jego kuracja trwała długo, a lekarz nie dawał większych nadziei na całkowity powrót do zdrowia. Torbjörn zerwał wtedy z Synnöwe, ona jednak go nie zostawiła. Jej największym sprzymierzeńcem w walce o ukochanego była przyjaciółka Ingrid, siostra Torbjörna. Kiedy chłopak wyzdrowiał, wraz z ojcem przyjechał do zagrody Solbakken, gdzie nastąpiły oświadczyny, a zaraz potem zgoda rodziców Synnöwe na ślub i wielkie szczęście młodych.

Stan Bardzo dobry - nieużywana.