Dzienniki petersburskie 1914 - 1919 Dziennik warszawski 1920 – 1921 Zinaida Gippius

Dzienniki wybitnej rosyjskiej poetki i pisarki Zinaidy Gippius (1869 - 1945) obejmują okres od I wojny światowej, poprzez upadek caratu w 1917 roku, aż po zdobycie władzy przez bolszewików w 1918 roku. Autorka staje się w nich rzeczniczką inteligencji rosyjskiej, wyrażając jej stosunek do rewolucji, kreśląc zapis ówczesnych wydarzeń, sylwetki osób i obraz wojenno-rewolucyjnego Petersburga. To właśnie w okresie pisania tego dziennika autorkę oraz jej męża, Dymitra Mierieżkowskiego, poznał w Petersburgu młody Józef Czapski. W 1919 roku Gippius i Mierieżkowski zbiegli z ogarniętej rewolucyjną pożogą Rosji i jakiś czas spędzili w Polsce, by ostatecznie wybrać życie na emigracji we Francji. Dzienniki petersburskie 1[zasłonięte]914-19 długo pozostawały znane jedynie we fragmentach, wydanych w formie książkowej w Nowym Jorku w latach osiemdziesiątych. Całość dzieła ukazała się dopiero w 1999 roku w Moskwie. Tom zawiera również fascynujący dla czytelnika polskiego Dziennik warszawski, który obejmuje okres pobytu autorki w Warszawie po opuszczeniu ojczyzny - lata 1[zasłonięte]920-19.

Stron 580, Czytelnik