"DZIECI TRZECH OCEANÓW"

            DAWID LEWIS

           319 STRON

               STAN DOBRY

             REAL FOTO 

 "Książka moja będzie opowiadaniem o przygodzie, o pierwszej podróży katamaranem dookoła świata i o najmłodszych uczestniczkach rejsu żeglarskiego na jachcie jakiegokolwiek typu. Opowiadanie to jest dalszym ciągiem historii naszej wy­prawy do Nowej Zelandii przez Cieśninę Magellana i sztor­mowe pustkowia Patagonii, opisanej w książce "Córy Wiatru".

David Henry Lewis (1917-2002) – żeglarz, podróżnik, lekarz, znawca Polinezji.

Znany z badań nad tradycyjną metodą nawigacji stosowaną przez wyspiarzy Pacyfiku.

Urodził się w Anglii, wkrótce wraz z rodzicami przeniósł się do Nowej Zelandii i Rarotonga (Wyspy Cooka). Tam uczęszczał do szkoły polinezyjskiej, gdzie rozwinął swoje zainteresowanie kulturą wysp Polinezji. Już w młodości przejawiał zainteresowanie podróżami, wspinaczką, kajakarstwem. W 1938 r. wyjechał do Anglii aby nabyć praktyki lekarskiej. Podczas wojny służył jako lekarz. Również po wojnie otworzył praktykę lekarską w Londynie.

W 1960 r. postanowił uczestniczyć w pierwszych regatach samotników przez Atlantyk, na małej 8-metrowej łodzi. W regatach zajął 3. miejsce. Wydarzenie to opisał w książce "The Ship Would Not Travel Due West". Po tym wydarzeniu zdecydował się na rejs dookoła świata na wybudowanym przez siebie katamaranie Rehu Moana. W rejsie tym uczestniczyła jego żona oraz dwie córeczki. Opowieść z tego rejsu można znaleźć w jego książkach ‘The Daughters of the Wind’ (Córy wiatru) oraz "Children of Three Oceans" (Dzieci trzech oceanów).

W 1967 roku nabył koleją łódź Isbjorn aby pogłębić badania nad polinezyjskimi metodami nawigacji. Na wyspy Polinezji wybrał się wraz z drugą żoną, córkami oraz 19-letnim synem. Na wyspach u miejscowej ludności pogłębiał swoje wiadomości na temat żeglowania po Pacyfiku bez użycia sekstantu i kompasu. Doświadczenia te opisał w książce "We the Navigators" oraz "The Voyaging Star"