Monografia Urszuli Mareckiej nawiązuje do najlepszych tradycji lubelskiego ośrodka logopedycznego, [?] to bardzo dojrzałe studium interesującej problematyki oceny zrozumiałości wypowiedzi osób z dyzartrią w diagnozie klinicznej i w badaniach eksperymentalnych. Autorka umiejętnie i kreatywnie łączy dane dotyczące teorii i praktyki logopedycznej, [?] za pomocą przemyślanych metod badawczych zebrała bardzo interesujący materiał empiryczny, umiejętnie go zinterpretowała i przedstawiła niebudzące wątpliwości wnioski, [?] sformułowała ważne postulaty dotyczące postępowania logopedycznego w procesie diagnostyczno-terapeutycznym pacjentów z dyzartrią w mpd. Opisane przez nią postępowanie diagnostyczne świadczy o bardzo dobrej kompetencji Autorki rozprawy w zakresie logopedycznej oceny pacjentów z dyzartrią, którą można uznać za wzorcową. Materiał językowy poddany analizie jest bardzo bogaty i został rzetelnie zebrany. Ze względu na temat pracy wymagał on interpretacji interdyscyplinarnej, uwzględniającej fakty lingwistyczne. Mimo wielodyscyplinowego oglądu praca ma charakter językoznawczy, [?] stanowi istotne novum w badaniach nad zrozumiałością wypowiedzi w przypadkach dyzartrii w mózgowym porażeniu dziecięcym.

Z recenzji profesora Uniwersytetu Gdańskiego dra hab. Stanisława Milewskiego