Piękna i dość rzadka drachma (określana też często jako wiktorat) wybita w Dyrrachium, greckiej polis w Ilirii (dziś Durrës w Albanii), pod koniec III lub w II w. (ok. 229-100 r.) przed Chr. (BMC 126; Maier 376):

Aw. ΞENΩN [czyt. Ksenon] nad krową z opuszczoną głową w prawo, karmiącą cielę, nad legendą czapki Dioskurów, w lewym polu kłosy, w prawym pochodnia;
Rw. ΔΥΡ | ΦIΛ | ΛI | OΥ [czyt. Dyr(achion) Filliu - tj. Dyrrachium, Filliosa sc. moneta] wokół widzianych z lotu ptaka tzw. ogrodów Alkoosa.

Waga: 3, 18 g

Srebrne monety Dyrrachium datowane na koniec III lub II w. przed Chr. były bite wg innego systemu wagowego niż wcześniejsze statery z tego ośrodka. W części opracowań monety te określane są drachmami (ich waga plasowałaby wówczas monety tej dawnej iliryjskiej kolonii Koryntu między systemem eubejsko-attyckim a rodyjskim), cześć uczonych natomiast, powołując się na wzmiankę w słynnym numizmatycznym passusie "Historii naturalnej" Pliniusza Starszego (XXXIII 46) utożsamia owe monety z wymienionym tam "pieniądzem z Ilirii" ("nummus ex Illyrico"), który miał wziąć swą nazwę od ukazanej na nim Wiktorii. O ile Wiktoria na monetach Dyrrachium jest rzadkim motywem, taksonomia wskazuje, że Pliniusz mógł mieć rację i nazwa "victoratus" przeszła z wcześniejszych wiktoriatów rzymskich na tę swoistą srebrną monetę prowincjonalną...