DYPLOMATYKA WIEKÓW ŚREDNICH, opracowanie: Karol Maleczyński, Maria Bielińska, Antoni Gąsiorowski, wydawca: PWN, Oddział w Łodzi 1971, nakład: 660 egz., oprawa twarda, stron 371, wymiary 172 x 245, indeks osób historycznych, indeks autorów i wydawców. UWAGA – przetarcia, zarysowania i zabrudzenia na okładce, nieaktualne pieczątki, zabrudzenia krawędzi bloku, pęknięte płótno prawie na całej długości krawędzi grzbietu okładki (widoczna siatka), podkreślenia w tekście (ołówkiem).
SPIS TREŚCI: CZĘŚĆ I: ZAGADNIENIA OGÓLNE I DZIEJE KANCELARII OBCYCH - I. Podstawowe pojęcia dyplomatyki (1. Zakres i zadania dyplomatyki; 2. Przedmiot dyplomatyki; 3. Stosunek dyplomatyki do innych dyscyplin) - II. Podstawowe wiadomości o dokumencie (1. Podział dokumentów; 2. Osoby biorące udział w wygotowywaniu dokumentu; 3. Formy przekazu dokumentu; 4. Cechy zewnętrzne i wewnętrzne; 5. Dokument autentyczny i falsyfikat; 6. Części składowe dokumentu) - III. Historia dyplomatyki polskiej na tle powszechnej (1. Badanie autentyczności dokumentu w wiekach średnich; 2. Zainteresowanie dokumentem w późnym feudalizmie; 3. Początki nowożytnych badań nad dokumentem; 4. Edycja i badanie dokumentów w drugiej połowie XIX i X X w.; 5. Ujęcia podręcznikowe i syntetyczne) -IV. Historia znaczniejszych średniowiecznych kancelarii i ich dokument (1. Dyplomatyka papieska; 2. Kancelaria Merowingów i pierwszych Karolingów (do r. 843); 3. Kancelaria cesarska niemiecka do końca wieków średnich; 4. Kancelaria królewska francuska d o końca X IV w.) - CZĘŚĆ II: DOKUMENTY I KANCELARIE POLSKIE XII—XV W. - V. Poszczególne stadia powstawania dokumentu (1. Inicjatywa akcji prawnej: petycja strony, własna wola monarchy, pozew sądowy; 2. Konsens rady książęcej lub monarszej; 3. Kontrola kancelaryjna przedkładanych przez strony dokumentów; 4. Oświadczenie woli wystawcy 5. Polecenie spisania dokumentu; 6. Redagowanie brulionu; 7. Formularze kancelaryjne; 8. Kontrola brulionu i sporządzanie czystopisu; 9. Czas czynności prawnej a czas wystawienia dokumentu (actum, datum); 10. Formuły: datum per manus, ad relationem; 11. Opieczętowanie dokumentu) - VI. Stanowisko prawne dokumentu w Polsce w średniowieczu (1. Rola prawna dokumentu do schyłku XII w.; 2. Wzrost roli prawnej dokumentu w XIII w. Dokumenty książęce, feudałów duchownych i świeckich; 3. Zapobieganie fałszowaniu dokumentów. Znaczenie prawne świadków i pieczęci; 4. Rola prawna dokumentu w życiu miejskim i sądach szlacheckich) - VII. Dworskie kancelarie książęce w okresie rozbicia dzielnicowego (1. Stan badań; 2. Początki urzędu kanclerskiego na dworze książęcym; 3. Zarys organizacji kancelarii książęcych w okresie rozbicia dzielnicowego; 4. Kancelaria książęca wielkopolska w latach 1202—1300; 5. Kancelaria książęca małopolska i kujawska w latach 1194—1300; 6. Kancelaria książąt śląskich w latach 1201—1296; 7. Kancelaria książęca mazowiecka w latach 1202—1526 ; 8. Charakterystyka kancelarii książęcych i dokumentacji czynności prawnych w okresie rozbicia dzielnicowego) - VIII. Polska kancelaria królewska w latach (1306) 1320—1506 (1. Stan badań; 2. Ogólna charakterystyka centralnego zarządu państwem w XIV-XV w.; 3. Organizacja kancelarii królewskiej i jej personel; 4. Charakterystyka polskiej kancelarii królewskiej i dokumentacji czynności prawnych w latach 1320—1506) - IX. Kancelarie kościelne i skryptoria klasztorne XII—XV w. (1. Stan badań; 2. Organizacja władz diecezji w XII—XV w.; 3. Urzędy poza rezydencją biskupią; 4. Kancelarie biskupie w Polsce XIII—XV w. ; 5. Dokumentacja archidiakonów i dziekanów w XIV—XV w.; 6. Kancelarie konsystorskie oraz ich dokumentacja w XIV—XV w.; 7. Kancelarie kapitulne w XIV—XV w.; 8. Skryptoria klasztorne w XII—XV w.) - X. Kancelarie ziemskie i grodzkie (1. Stan badań; 2. Sądy ziemskie i grodzkie w Polsce średniowiecznej; 3. Pisarz i kancelaria; 4. Księgi i dokumenty sądowe; 5. Archiwum sądowe) - XI. Kancelarie miejskie (1. Stan badań; 2. Organizacja władz miejskich; 3. Organizacja kancelarii, jej zadania i struktura; 4. Personel kancelarii miejskich; 5. Dokumenty, listy i księgi kancelarii miejskich XIII—XV w.).
