| Autor: Praca zbiorowa
Wydawca: SMS
Rok wydania: 2005
Okładka: Twarda
Wymiary: 170 x 247
Ilość stron: 384
ISBN: 83[zasłonięte]88520-2
Cena detaliczna: 49,00
| Opis: Fenomenem kultury dwudziestolecia międzywojennego byt
bujny rozkwit życia literackiego. Cechował go, niespotykany
na taką skalę dotąd, rozwój prasy i oficyn wydawniczych oraz
powstanie grup literackich: Skamandra, Kwadrygi, Czartaka,
Kameny, Okolicy Poetów, Żagarów i wielu mniejszych (np. lubelskiego Reflektora). Charakterystyczne dla życia literackiego okresu międzywojennego było to, że centra rozwoju kultury przesunęły się z wielkich ośrodków, jak Warszawa czy Kraków, do mniejszych miast: Poznania, Lublina, Wilna oraz
na prowincję. W Ostrzeszowie w Wielkopolsce Stanisław
Czernik wydawał „Okolicę Poetów". W Wadowicach staraniem Emila Zegadłowicza wyszty trzy pierwsze numery czasopisma „Czartak".
Poeci zawiązują grupy, ogłaszają wspólnie manifesty i wydają pisma. Grupa rówieśnicza jest z reguły pierwszym czytelnikiem i recenzentem napisanych utworów. Życie literackie
ogniskuje się w redakcjach i kawiarniach. Kawiarnie stają się dla twórców drugim domem. Najpopularniejszą była Warszawska Kawiarnia Poetów Pod Picadorem, mieszcząca się
na Nowym Świecie, gdzie po raz pierwszy 29 listopada 1918
roku z publicznością licznie zgromadzoną spotkali się Julian
Tuwim, Antoni Stonimski i Jan Lechoń. Wieczory poetyckie,
podczas których czytano wiersze, organizowano do kwietnia 1919 roku. Do trójki przyjaciół dołączyli inni: Kazimierz
Wierzyński i Jarosław Iwaszkiewicz. Tak powstała najsłynniejsza grupa literacka. |
|
|
