Książka, owoc wieloletnich wykładów Autora, podejmuje problematykę tradycyjnie rozpatrywaną w ramach etyki ogólnej. Jako punkt wyjścia namysłu nad moralnością proponuje doświadczenie odpowiedzialności w spotkaniu z drugim człowiekiem. Opis fenomenologiczny tego doświadczenia, fundamentalnego dla etyki filozoficznej, wydobywa zarazem jego znaczenie antropologiczne i metafizyczne. Autor prowadzi swe wywody ‒ m.in. na temat personalistycznych podstaw wartości moralnych i norm, prawdy sumienia, dobra działania oraz piękna cnót ‒ w konfrontacji z myślicielami z przeszłości i z filozofami doby współczesnej. Pojawienie się w dociekaniach etycznych inspirującej postaci "miłosiernego Samarytanina" nie świadczy, że książka adresowana jest wyłącznie do chrześcijan. Przeciwnie, jako tekst filozoficzny, otwiera się na lekturę, myśl i dialog o charakterze uniwersalnym.