Wiersze Jana Krzysztofa Piaseckiego, pulsujące żywą i wrażliwą emocjonalnością, wyciszoną niemal do szeptu, są autentycznym świadectwem silnych doznań bohatera lirycznego w jego codziennym obcowaniu z ludźmi i przyrodą Wzgórz Sokólskich, są poetycką kroniką wrastania w ten świat i tę społeczność, kojącą nerwy zszarpane w wielkomiejskim zgiełku. Życie w rytmie przyrody przynosi mu ukojenie, wewnętrzny spokój oraz prawdziwą miarę rzeczy. Te wiersze uczą patrzeć na otaczający świat, dostrzegać jego niepowtarzalny urok w zwykłej codzienności i urok odświętności. Uczą żyć i życiem się cieszyć, pomagają wrócić do istoty rzeczy, wcielić się ponownie w autentyczny klimat ziemi i stać się świadomą cząstką przyrody, służyć jej i korzystać ze wszystkich dobrodziejstw, którymi ona odpłaca. Grzegorz Łatuszyński