" Upływający czas z wolna oddala nas od uśmiechu, wypowiedzi osoby ks. Jana Twardowskiego. Powoli zacierają się rysy jego twarzy. Ale to, co pozostawił po sobie, wiersze, kazania, utwory prozatorskie jest ofertą żywą, aktualną, która iskrzy się, prowadzi wielu czytelników w świat zamyślenia, wrażliwości i pogody ducha.

Z gąszczu skojarzeń , tekstów oraz myśli ks. Jana wyłaniają się swoiste sentencje, "Słowa złote" - "aurea dicta". Owe klejnoty literackie, zazwyczaj zwięzłe i skromne, mają swój rodowód w filozofii starożytnej, w życiu intelektualnym i literackim antyku, także w Biblii. Są skromne, lapidarne - "wielka myśl zawarta w kilku słowach".

Pierwsze aforyzmy z pism Epikura zebrał Lukrecjusz. Od tamtej pory cieszą się powodzeniem poprzez wieki. Dzisiaj także wydaje się tomy złotych myśli, maksym, przysłów, lapidarnych powiedzonek. Odsłaniają one cechy charakteru człowieka lub jego postawy, stan ducha, to co czuje, kim jest. Ksiądz Jan myślał o nich z przymrużeniem oka, żartując mówił, że "aforyzm kłamie, bo za krótki". Czytelnik otrzymuje książkę księcia poetów, której on sam w takim zamyśle nie napisał. Kiedy rozmawialiśmy o planowanym wyborze aforyzmów, ksiądz w swojej skromności dziwił się, że jego myśli godne są wyjęcia z kontekstu. Akiedy przywoływano jego powiedzenie, będące własnością pokoleń młodych i starszych osób, rodzin i mediów: "Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą", on schorowany już, rozjaśniał się i mówił z dziecięcą prostotą:" to mi się udało, prawda?"