Autor mówi o tym utworze, iż jest on jego pierwszą prawdziwą książką. Reportaż ten jest zapisem wydarzeń wojny domowej w Angoli przed uzyskaniem przez ten kraj niepodległości 11 listopada 1975 r. Ryszard Kapuściński opisuje wydarzenia z wyludnionej i zagrożonej atakiem stolicy – Luandy, a także bezpośrednio z frontu. W Angoli, tak jak w innych krajach Afryki, pełno jest najróżniejszych nacji, etnicznych ugrupowań, plemion itd. Był to jeden z powodów wybuchu wojny domowej. Rozpoczęła się tam chaotyczna, bezwzględna walka, która przeraziła całą Europę. Autor udał się do miejsca, z którego wszyscy uciekali z przerażeniem w oczach. Co więcej, był tam w pewnym momencie jedynym korespondentem zagranicznym. Sam przyznawał, że miał świadomość, iż może być to podróż tylko w jedną stronę, natomiast nie wyobrażał sobie, aby jej nie odbyć. Już tam, na miejscu, pozostawało tylko cieszyć się, że los podarował mu jeszcze jeden dzień życia. Reportaż został wzbogacony o esej Salmana Rushdiego. Wstęp napisał Eugeniusz Rzewuski.
Wstęp napisał Eugeniusz Rzewuski