Zbigniew Zamachowski czyta powieść Jamesa Ballarda "Imperium słońca".

Nagranie w formacie mp3 według adaptacji Polskiego Radia.

Kolekcja Mistrzowie słowa

Autor książki Jim Ballard jako nastoletni chłopiec został przewieziony do obozu w Szanghaju w 1982 r. i spędził tam czas do końca wojny. Obóz zorganizowali Japończycy okupujący Chiny i sprowadzający tam Amerykanów i Europejczyków. W betonowych barakach przebywało około 600 dzieci. Powieść wydana w 1984 r. ma taką właśnie fabułę: mały chłopiec trafia do obozu i opisuje tę rzeczywistość, patrząc na nią swoimi oczami. Oczywiście – jak to dziecko – czasem zmyśla, czasem celowo fantazjuje, aby uciec od realiów wojennej rzeczywistości. Autor twierdził poza tym, że dzieci nie żyły w obozach aż tak strasznie. Miały do zabawy mnóstwo starych śrubokrętów czy scyzoryków, wzdychały do bambusowych mieczy i rękawic, które nosili rozbawieni ich zachowaniem japońscy jeńcy. Taka narracja o wojnie jest oczywiście ujęciem nowatorskim. Fakt, że opowiada o obozie dziecko, zupełnie zmienia relację wojenną, do której przywykli czytelnicy wspomnień, dzienników czy reportaży. Książka była nominowana w 1984 r. do prestiżowej nagrody Bookera, a jeszcze większą popularność przyniósł film Stevena Spielberga, adaptacja powieści, nominowany do Oscara w dziesięciu kategoriach. „Imperium słońca” czyta Zbigniew Zamachowski, a nagranie zrealizowano wg adaptacji Polskiego Radia. W książeczce, do której dołączona jest płyta, umieściliśmy zapis zawodowej drogi aktora oraz zdjęcia z przedstawień i filmów, w których występował, m.in. „Kartoteka”, „Trzy kolory: Biały”, „Cześć, Tereska”.