Rok 1913, Paryż. Premiera Święta Wiosny Igora Strawińskiego, dzieła, które dla ówczesnej publiczności było zbyt

nowoczesne i radykalne, mijające się z oczekiwaniami, a tym samym niezrozumiałe i skandaliczne. Jednym z nielicznych

wyjątków, które doceniły dzieło, ba nawet wpadły w naturalny zachwyt, dostrzegając geniusz kompozytora, była Coco

Chanel, o niej też świat miał się dopiero dowiedzieć. Gdy po siedmiu latach losy dwojga znów się schodzą, uznana już wtedy

projektantka, ofiaruje jeden ze swoich domów, jako azyl i miejsce do pracy zbiegłemu z Rosji artyście i jego rodzinie,

wybucha między nimi płomienne uczucie.