Drugi tomik poetycki Tatiany Jachyry. W `BEZSENNYm` słowa i treści jawią w kolorach. Nie są to barwy pastelowe, mimo użycia słów krew, czerwień, słońce. Są to obrazy w barwach ciemnych gdzieniegdzie rozświetlone tylko jaśniejszym błyskiem. Tak jak ta opowieść o człowieku ukrytym w mroku. Tym mrokiem jest cień nocy, kiedy zapada się w sen. Wówczas ludzka dusza wyzwala się z dziennych lęków, błądząc po nieznanych obszarach, które być może dane nam będzie poznać po śmierci - `Śnie, który uczysz umierać człowieka...` - jak pisał Jan Kochanowski. A jeśli sen nie przychodzi, wtedy bezsenny jeszcze raz i jeszcze raz obraca w myśli zdarzenia, które spotkały go za dnia. W mroku nocy zwielokrotnione, nierozwiązane, zapętlone prowadzą na granicę szaleństwa. `Dziękuję za to kłębowisko emocji zamkniętych w siatce słów. Dziękuję za podróż po krajobrazach czasem nieznanych, czasem wrogich, czasem zachwycających, a czasem jakby noszących ślady moich własnych wspomnień.` Przemysław Kozłowski (aktor)