Rozmowy naprawdę dużego formatu z tuzami polskiej kultury i polityki, zebrane w tomie "Życie. Przewodnik praktyczny", nie mają wiele wspólnego ze zwyczajnymi prasowymi wywiadami. To głębokie, absolutnie szczere wyznania i zarazem lekcje życia, które mimo problemów, traum, katastrof, w każdym swoim epizodzie - czy to ważnym, czy to błahym - warte było pełnego zaangażowania.

Przeprowadzanie wywiadów jest sztuką - napisał prof. Michał Głowiński o wywiadach Dariusza Zaborka, laureata Nagrody im. Łopieńskiej za najlepszy wywiad roku 2008. - Zaborek tę sztukę posiadł. I to w stopniu, który sprawia, że inny jego rozmówca, prof. Władysław Bartoszewski uznał swoją rozmowę z nim za "ponadczasową". Nic bym w niej nie zmienił - dodał Profesor.

Rozmówcy Dariusza Zaborka wywodzący się z bardzo różnych światów - wśród nich nieżyjący już krytyk filmowy Zygmunt Kałużyński, seksuolog Michalina Wisłocka, arcybiskup Józef Życiński czy malarz Franciszek Starowieyski - często mówią mu o swoim życiu więcej, niż sami chcieli by powiedzieć. Intymność relacji między dziennikarzem i jego rozmówcami sprawia, że czytelnik ma szansę zbliżyć się do nich na odległość szeptu. Może usłyszeć i erotyczne wyznania, i głębokie prawdy o bólu, szczęściu, o smaku życia i cenie przetrwania. Bez cienia banału, za to poparte prawdziwym, głębokim życiowym doświadczeniem postaci tak znaczących jak Władysław Bartoszewski, Franciszek Pieczka, Wiesław Chrzanowski czy Jerzy Maksymiuk. A przy tym każdy z opowiedzianych w książce życiorysów jest fascynującą historią, wręcz przygodową powieścią rozpisaną na dialog.

Dariusz Zaborek - urodzony w 1963 roku w Lublinie. Absolwent Państwowej Szkoły Muzycznej imienia Józefa Elsnera w Warszawie oraz Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Od roku 1995 związany z "Gazetą Wyborczą". Drukował też w miesięczniku "Odra". Wielokrotnie w finale Konkursu Grand Press i Nagrody imienia Barbary N. Łopieńskiej. W roku 2005 - za wywiady z księdzem profesorem Michałem Czajkowskim i doktor Michaliną Wisłocką. W 2006 - za wywiad z profesorem Władysławem Bartoszewskim. W 2007 - za wywiady z profesorem Wiesławem Chrzanowskim i Marią Fołtyn. W 2008 - za wywiady z Anną Polony i Andrzejem Rosiewiczem. W 2009 roku został laureatem tego konkursu na najlepszy wywiad prasowy roku za rozmowę z Bogusławem Kaczyńskim "Ja, Maria Callas". W roku 2010 w finale za wywiad z Katarzyną Lengren. Jego wywiady z Franciszkiem Pieczką i Jerzym Fedorowiczem znalazły się w miesięczniku "Nowaja Polsza", a wywiady z profesor Barbarą Skargą i księdzem Janem Twardowskim w podręcznikach szkolnych do języka polskiego.