Wskaźniki biologiczne informują o fakcie zabicia drobnoustrojów – spor wyselekcjonowanych szczepów bakterii wysoce

opornych na dany czynnik sterylizujący. Po ekspozycji wskaźniki biologiczne należy posiać do pożywki płynnej.

Wynik kontroli biologicznej można odczytać po okresie inkubacji bakterii, tj. po 7 dniach w przypadku tradycyjnych wskaźników do posiewu. Różne rodzaje wskaźników biologicznych opisane są w serii norm PN-EN ISO 11138, natomiast wytyczne dotyczące wyboru, stosowania wskaźników biologicznych i interpretacji wyników podano w normie PN-EN ISO 14161.

• Zawiera trzy paski bibułowe nasączone testowymi sporami bakterii Bacillus stearothermophilus (6,2x105) i Bacillus subtilis (3,6x106).

• Paski testowe wraz z osłonką papierową umieszcza się wewnątrz pakietów, które mają być poddane sterylizacji, natomiast pasek kontrolny w osłonce papierowej należy zostawić w kieszeni koperty – nie poddawać sterylizacji.

• Probówki z pożywką sojową należy inkubować 7 dni, w temperaturze 55°C w przypadku sterylizacji parą wodną, bądź w temperaturze 32–37°C w przypadku sterylizacji tlenkiem etylenu.

• Prawidłowo przeprowadzony test kontroli pozwala stwierdzić, czy warunki panujące podczas procesu sterylizacji zdołały zniszczyć drobnoustroje na sterylizowanych przedmiotach.

• Testy biologiczne umieszcza się wewnątrz sterylizowanych pakietów, a pakiety w miejscu najtrudniejszym do sterylizacji w danym rodzaju sterylizatora.

• Testy po użyciu i testy przeterminowane sterylizować w autoklawie lub utylizować przez spalenie.

• Kontrolę biologiczną przeprowadza się zawsze po zainstalowaniu sterylizatora, po konserwacji, naprawie lub transporcie, a także po nieudanym przeprowadzeniu procesu.