Czyżby w zaświatach też obowiązywała reguła, że po sukcesie filmu trzeba nakręcić jego remake? Zdaje się, że tak. Jak pamiętamy w zakończeniu pierwszego Ducha rodzina Freelingów ucieka ze swego nawiedzonego domu, przeprowadzając się do ciepłej Kalifornii. Ale i tutaj duchy dają o sobie znać, nie rezygnując ze zdobycia małej Carol Anne. Przewodzi im tym razem potężny demon - Kane, a cała sprawa ma związek z tajemniczą sektą, której członkowie popełnili kiedyś zbiorowe samobójstwo w grocie dokładnie pod starym domem Freelingów. W drugiej części Ducha straszy się nas używając dokładnie tych samych środków, co w pierwszej. Czyli wymyślnych efektów specjalnych oraz sugestywnej atmosfery zagrożenia. Znowu jest więc na co popatrzeć. Reżyser nie szczędzi nam bowiem atrakcji typu lewitujące przedmioty, półprzenikalne zjawy itp. Bajeczna jest wizja zaświatów. Ale tego rodzaju ładne obrazki nie zastąpią solidnego scenariusza, a ten mimo niezłego początku potem rozłazi się w szwach. Pojawienie się tajemniczego Indianina - pogromcy duchów intryguje tylko do czasu, a mnożenie pojawiających się znienacka zjaw może się w końcu znudzić. Tym bardziej, że na nic tak oryginalnego, jak pomysł z telewizorem w części pierwszej, realizatorom nie udało się tym razem wpaść.



Dodatki: zwiastun.