Charakteryzuje się zwartą, kulistą koroną, do 5-7 m szer.; ma owalne, wrębne liście, od spodu pokryte kutnerem, jesienią przybierające żółtą barwę oraz pomarańczowe, duże owoce,dorasta do wysokości ok. 15-20 m.Całkowicie mrozoodporny. Liście znacznie różnią się od gatunku, gdyż są pojedyńcze (dł. ok. 10 cm.), klapowe, z wierzchu błyszczące i ciemnozielone, od spodu szare, filcowato owłosione, jesienią przebarwiają się na żółto. Owoce, kuliste, zebrane w baldachogrona, zaczynają dojrzewać pod koniec lata i pozostają długo na drzewie (nawet do końca zimy). Kwitnienie przypada na wiosnę, kwiaty są białe i tak jak owoce, zebrane w baldachogrona, które są omszone. W Skandynawii, gdzie drzewo to jest dość pospolite, z owoców przyrządzane są konfitury. Jarząb szwedzki w Polsce w stanie naturalnym występuje jedynie wzdłuż wybrzeża Bałtyku, między Gdańskiem a Kołobrzegiem. Stanowi bardzo rzadki składnik lasów liściastych. Ze względu na duże walory dekoracyjne tego drzewa, często sadzony jest w parkach, ogrodach, a na północy kraju również wzdłuż dróg. Rozmnażane przez wysiew nasion.Stanowisko słoneczne lub półcieniste. Gleby wilgotne, żyzne, najlepiej o odczynie zasadowym (wapienne) do obojętnego.