Witam na mojej kolejnej aukcji antykwarycznej!

Do sprzedania kolejny skarb z mojej “Kolekcji białych skarbów”.

Dziś oferuję niezwykłe dzieło słowiańskiej Safony “Poezye Elżbiety Drużbackiej z popiersiem autorki” w 2 tomach (komplet) we wspólnej oprawie. Jest to oryginalne wydanie z 1837 roku. Książkę wydało wydawnictwo Jana Nepomucena Bobrowicza, specjalizujące się w herbiarzach, klasyce literatury polskiej (wydało też utwory Krasickiego, Szymonowica, Trembeckiego i innych) i wydawnictwach muzycznych. Druk wykonała lipska drukarnia Breitkopf et Haertel (istniejąca do dziś).

Książka należy do serii wydawniczej “Biblioteka Kieszonkowa Klassyków Polskich”, która przyniosła Bobrowiczowi największą sławę, a Jego wydawnictwu największe zyski.

Życie Drużbackiej jest zagadkowe i poznawane na nowo. Nawet daty urodzin i śmierci są mocno wątpliwe. Choć Wikipedia i inne wiarygodne źródła wskazują rok urodzin na ok. 1695 lub 1698, a rok śmierci na 1765 r. to wydawca licytowanego dzieła w “Krótkiej wiadomości o życiu i pismach Elżbiety Drużbackiej” pisze:

“O szczegółach jej życia, żadnych wiadomości nie mamy. Wiadomo tylko, że była rodem z okolic Lwowa, z domu Kowalska, poślubiona Drużbackiemu Stolnikowi Zydaczewskiemu, po śmierci którego , obrała sobie na resztę życia zakonne schronienie w klasztorze panien Bernardynek w Tarnowie, i chociaż bez uczynienia ślubów, pobożnym dawnych zwyczajem sukienkę zakonną nosiła, jak świadczy wizerunek, który wydawcy z prywatnego zbioru dawnych portretów udzielony został. Umarła w r. 1760, mając wieku lat 75, pogrzebiona w Tarnowie”.

Twórczość Drużbackiej jest bardzo mało znana. Wiele przyczyn złożyło się na taki stan rzeczy. Cała twórczość poetki krążyła najczęściej w rękopiśmiennych odpisach. Jedyna edycja jej poezji ukazała się drukiem w 1752 r. dzięki staraniom Józefa Andrzeja Załuskiego. Rękopisy poetki uległy całkowitemu zniszczeniu w trakcie powstania warszawskiego. Praktycznie dopiero współcześnie twórczość Drużbackiej odkrywana jest na nowo.

Elżbieta Drużbacka zwana była “kraju sarmackiemu zaszczyt przynoszącą damą”, “Sappho polską”, “najpierwszą poetrią i rymopiską”, “słowiańską Safoną” i “Muzą sarmacką”.

Hugo Kołłątaj pisał:

“[Elżbieta Drużbacka] wszystkich poetów owego czasu przewyższyła (…) utrzymywała honor poezji polskiej i dzieła jej w późne wieki należeć będą do dobrej literatury w mowie naszej”.

Niniejsze dzieło zawiera wszystkie pisma Drużbackiej drukowane po raz pierwszy i jedyny w “Zbiorze poetów polskich” wydanym przez Biskupa Józefa Załuskiego w 1752 r.

Książka w oprawie skórzanej stylizowanej na oprawę z epoki. Grzbiet gładki ze złoceniami. Na licu złota ramka z pięknym ornamentem. Ozdobne, stylowe wyklejki z papieru marmoryzowanego wzmacniane scyzurą. Kapitałka ręcznie wyszywana. Blok barwiony. Karty ładnie zachowane. Na części z nich pojawia się foxing (rdzawe plamki). Książka zawiera popiersie autorki (jeden z nielicznych wizerunków, który ocalał). Stan książki co najmniej dobry. Efektowny choć niewielki wolumin.

Poezje Drużbackiej bardzo rzadko trafiają na aukcje.

Zapraszam wszystkich bibliofilów do licytacji! Gratka dla znawców i kolekcjonerów! Ten skarb może być Twój!

Zdjęcia przedstawiające licytowane dzieło: