Pierwsze lata II wojny światowej obfitowały w błyskawiczne i zawsze uwieńczone sukcesem operacje niemieckich wojsk pancernych. Świat obserwujący te wydarzenia był zdumiony szybkością zwycięstw niepokonanej, jak się wówczas zdawało, armii niemieckiej. Wprowadzone po raz pierwszy do sztuki wojennej nowatorskie rozwiązania operacji ofensywnych przyniosły niespotykane w historii zwycięstwa militarne. Nowa niemiecka doktryna wojenna, nazwana `Blitzkrieg` (wojna błyskawiczna), doprowadziła do rozbicia najsilniejszej w Europie armii francuskiej w przeciągu zaledwie trzech tygodni. Niniejsza praca przedstawia zarys historii rozwoju myśli taktycznej i operacyjnej w latach 1[zasłonięte]918-19, nazywanej `Blitzkriegiem`. Omawia, jak kształtowało się narzędzie zdolne do wprowadzenia tej teorii w życie na polu walki - dywizja pancerna - oraz jak postępował rozwój podstawowego typu broni koniecznego do wykonania zadań bojowych - czołgu.