Kolor: czerwony
Okres kwitnienia: VI-VII
Rozstaw sadzenia: 20 cm
Termin sadzenia: IV
Wykopywanie: IX-X
Wysokość rośliny: 30-60 cm

Roślina mało znana, dziko rosnąca w krajach śródziemnomorskich, głównie na Sardynii, Sycylii i na Cyprze, gdzie osiąga wysokość nawet ponad 1m. Rośliny mają duże, dłoniastodzielne liście z marmurkowym rysunkiem na ogonkach i kwiatostany podobne do obrazków, ale bardziej okazałe. Kolba ma długość nawet 30cm i otoczona jest ciemnopurpurową lub sinoczerwoną pochwą. Kwitnienie przypada od kwietnia do czerwca. Organem podziemnym są płaskie bulwy o średnicy co najmniej 8cm.

Uprawa

Drakunkulus można uprawiać w gruncie, w miejscach ciepłych, osłoniętych, np. pod murami zabudowań. Na zimę wymaga przykrycia, gdyż znosi spadki temperatury tylko do -5oC. Mniej kłopotliwe jest sadzenie bulw dopiero na wiosnę, w kwietniu. Gleba powinna być żyzna, wilgotna, ale przepuszczalna. Bulwy przykrywa się warstwą podłoża o grubości 3-5cm, a odstępy między roślinami wynoszą 20-30cm. Rozmnażanie polega na oddzielaniu bulw przybyszowych, po wykopaniu roślin na zimę.

Pielęgnowanie

Ważnym zabiegiem jest podlewanie roślin, które muszą rosnąć w wilgotnym podłożu. Do dokarmiania stosuje się zwykle płynny nawóz wieloskładnikowy, jednak nie dłużej niż do pełni kwitnienia. Gdy liście prawie całkowicie zaschną wykopuje się bulwy i przechowuje do kolejnego cyklu uprawy.

Przechowywanie

Przez zimę bulwy przechowuje się w suchym pomieszczeniu, w temperaturze 8-10oC, przykryte trocinami lub piaskiem.

Zastosowanie

Drakunkulus nadaje się do sadzenia na rabacie, po kilka lub kilkanaście roślin, w pobliżu domu lub altany, w sąsiedztwie niskich bylin i traw.