Zdjęcie dr Tadeusza Żulińskiego wykonane w Lwowskim zakładzie fotograficznym Błachowskiego;

 wym. 11 x 6,5 cm.

Tadeusz Żuliński urodził się w 1838 r. w Krakowie, chociaż był rdzennym warszawiakiem. W tym bowiem czasie ojciec jego pracował na rosyjskiej komorze celnej w Michałowicach, o krok od Krakowa.

Wychowywał się Żuliński w gorączkowej atmosferze Warszawy, przechodząc spiskowe przedszkole u boku brata Romana i jego towarzyszy. W trakcie studiów lekarskich wziął udział w buncie młodzieży, kontynuował więc naukę w Kijowie i Pradze. Dyplom doktorski uzyskał w Krakowie tuż przed wybuchem powstania.

W styczniu 1863 r. objawia się w całej pełni patriotyczny fenomen rodziny Żulińskich. Wszyscy bracia, w liczbie sześciu, angażują się w prace powstańcze. Roman jest członkiem Rządu Narodowego i czeka go śmierć u boku Traugutta na stokach Cytadeli. Dwaj bracia pójdą na Sybir, trzech na emigracyjną tułaczkę. Tadeusz trafił do Paryża, gdzie zajmował się praktyką lekarską wśród ubogich rodaków. Podczas oblężenia Paryża przez Prusaków w 1870 r. był lekarzem cyrkułu Montrouge.

Politycznie skompromitowany, nie może wrócić do zaboru rosyjskiego. Osiedla się we Lwowie, gdzie obejmuje posadę w Szpitalu Powszechnym. Dodajmy: w pierwszym gmachu na świecie oświetlonym lampami naftowymi (przez Ignacego Łukaszewicza). Poza tym wykłada higienę w prywatnych szkołach żeńskich zwanych wówczas pensjami. Zostaje też powołany do Rady Miejskiej, w której przyczynia się do sanitarnych postępów Lwowa. Jest autorem licznych petycji do Krajowej Rady Szkolnej: postuluje wprowadzenie wykładów higieny oraz obowiązek ćwiczeń fizycznych. Wiele publikuje w prasie lekarskiej i pedagogicznej.

Swoje pionierstwo w dziedzinie higieny szkolnej pieczętuje Żuliński pierwszym polskim oryginalnym podręcznikiem z tej dziedziny. Książkę tę pisał żartobliwie, z poczuciem apostolstwa. Higienę nazywał katechizmem ciała.

Należał Żuliński do grona inicjatorów kolonii letnich, w tym kolonii leczniczej w Rymanowie, a także lwowskiej specjalności - półkolonii, zwanych korpusami wakacyjnymi.

Ponieważ w trakcie praskich studiów połknął był sokolskiego bakcyla, natychmiast staje do dyspozycji Sokoła - Macierzy. Jest członkiem władz tej organizacji, honorowo sprawuje nadzór lekarski nad ćwiczącymi oraz higieniczną kontrolę nad sokolnikami całej Galicji wschodniej. Zakłada i redaguje "Przewodnik Gimnastyczny", pierwsze polskie czasopismo poświęcone kulturze fizycznej.

Przeprowadzał badania dotyczące działania kawy i herbaty na organizmy żywe, które opublikował w broszurze O działaniu kofeiny i teiny jakoteż kawy i herbaty na ustrój ludzki i zwierzęcy. (Rzecz czytana na Posiedz. naukowem IIgo Zjazdu Lekarzy i Przyrodników Polskich we Lwowie dnia 23 lipca 1875 r.)

Tadeusz Żuliński zmarł w 1885 r. Miał pierwszy we Lwowie pogrzeb na koszt miasta. Żałobny kondukt liczył tysiące osób. Nad mogiłą przemawiał Agaton Giller, członek byłego rządu powstańczego. Władze miejskie nadały imię zmarłego ulicy Gliniańskiej.