Kraków 2000
212 str., okładka twarda, wys. 24 cm
stan dobry (otarcia okładki)


Spis treści
Wstęp................................................. VII
lntroductio.............................................. X
Wykaz skrótów.......................................... Xl
Wykaz dokumentów........,.............................. XIV
Dokumenty............................................. I
Indeks nazw osobowych i miejscowych......................... 202

Wstęp
Tom II Dokumentów polskich z archiwów dawnego Królestwa Węgier jest kontynuacją ogłoszonego dwa lata wcześniej I tomu tego wydawnictwa. Zawiera 202 dokumenty z lat 1[zasłonięte]451-14. Aż 195 spośród nich publikowanych jest na podstawie oryginałów, pozostałe 7 oparto na kopiach. Zasięg kwerendy objął wszystkie archiwa byłego Królestwa Węgier, przechowujące w swoich zbiorach średniowieczny materiał dokumentowy. Jak wynika z zamieszczonej niżej tabeli, gros dokumentów do tego tomu dostarczyło archiwum w Bardiowie, w którym znajduje się obfity materiał źródłowy, głównie dokumentowy, dotyczący kontaktów na pograniczu polsko-węgierskim. Efektem kwerendy w innych archiwach są jedynie pojedyncze dokumenty. 171 publikowanych w obecnym tomie dokumentów i listów znanych jest z drukowanego węgierskojęzycznego katalogu archiwum bardiowskiego, 10 dokumentów zostało wcześniej wydanych drukiem, a 21 nie było dotychczas ogłoszonych w żadnej postaci.
Ponad dwieście dokumentów zamieszczonych w niniejszym wydawnictwie źródłowym przynosi bogaty materiał przede wszystkim do opisu stosunków gospodarczych na pograniczu polsko-węgierskim drugiej połowy XV wieku. Wynika z nich, iż pogranicze to było wyjątkowo niespokojne, a szczęśliwa wyprawa kupca jednego z pogranicznych miasteczek do Bardiowa lub z powrotem należała do rzadkości. Dlatego też wiele listów stanowią prośby o zwrot skradzionych towarów. Jaka była ich skuteczność, trudno dziś wyrokować.
Zasady wydawnicze, wyłożone we wstępie do tomu I, nie uległy zmianie. W przypisach rzeczowych nie znalazły się objaśnienia dotyczące wielu osób z niższych warstw społecznych, gdyż trudno cokolwiek o nich powiedzieć. Publikowane dokumenty mogą być jedynymi śladami materialnymi ich historycznej egzystencji. Tom został zaopatrzony w zbiorczy indeks osobowy i geograficzny.
W niniejszym tomie, w odróżnieniu od poprzedniego, znalazły się tylko dokumenty napisane po łacinie. Dokumenty i listy niemieckojęzyczne, niezwykle bogate w swej liczbie, zamierzam opublikować w osobnym woluminie. Niżej podpisany nie ukrywa, iż na decyzję nieumieszczania w jednym tomie dokumentów łacińskich i niemieckich wpłynęły trudności paleograficzne związane z odczytem staroniemieckich tekstów. Dokumenty łacińskie z lat 1[zasłonięte]481-15 złożą się na trze-
ci tom wydawnictwa. Całość zostanie następnie udostępniona także w zapisie elektronicznym, na płycie CD-ROM, co znacznie ułatwi korzystanie z tychże opublikowanych źródeł.
Podczas przygotowywania niniejszego tomu doświadczyłem życzliwej pomocy wielu osób, w kraju i za granicą.Największy dług wdzięczności zaciągnąłem wobec profesora Jerzego Wyrozumskiego, który z wrodzoną sobie skrupulatnością przejrzał cały maszynopis przed skierowaniem go do druku i dokonał wielu poprawek błędnych odczytów. Gorące słowa podziękowania kieruję też pod adresem dr hab. Tomasza Jurka, nie szczędzącego nigdy czasu na kolacjonowanie dokumentów. Za pomoc w kolacjonowaniu dziękuję również dr Marii Kowalczyk i dr Markowi Danielowi Kowalskiemu. Z prawdziwą przyjemnością wspominam poznańską gościnność domu dr Ryszarda Grzesika, który zawsze okazywał mi daleko idącą pomoc. Dziękuję pracownikom archiwów słowackich, szczególnie dr Zlizanie Kollarovej i mgr Bożenie Malovcovej z archiwum w Popradzie-Spi-skiej Sobocie oraz mgr Jozsefowi Petrovićowi z archiwum w Bardiowie za okazaną życzliwość i uczynność. Mgr Krzysztofowi Pawlowskiemu ze Słownika Łaciny Średniowiecznej w Krakowie należą się słowa podziękowania za filologiczne sprawdzenie poprawności tekstów łacińskich, natomiast dr hab. Krzysztofowi Ożogowi, dr Januszowi Kurtyce i mgr Waldemarowi Bukowskiemu za pomoc w identyfikacji niektórych osób. Wreszcie wydawnictwu „Societas Vistulana" dziękuję za podjęcie trudu wydania niniejszego tomu.
Stanisław A. Sroka Kraków, w Niedzielę Palmową 2000 roku


Słowa kluczowe: