Książka z płytą, czyli małe dzieło sztuk wszelakich – sztuki słowa, sztuki ilustracji i muzyki. Opowieść Doroty Hartwich o tym, skąd bierze się czar zasypiania przy kołysance, jest pełna fantazji, ciepła i bezpretensjonalnej poezji. Do tego odrobina subtelnego humoru, rytm i niebanalne rymy. Dzięki ilustracjom Jerzego Głuszka lektura tej książki jest jak podróż w prawdziwie baśniowy, tajemniczy świat – wyciszony i świetlisty. W tę aurę pięknie wpisuje się głos mistrzyni ballady jazzowej Grażyny Auguścik. Wokalistka każdą kołysankę śpiewa w innym języku – po polsku, hiszpańsku, włosku, angielsku, rosyjsku, słowacku, niemiecku, francusku, w jidysz. Przepiękne aranżacje (Adam Oleś), wytrawne towarzystwo muzyków (Jarosław Bester, Tomasz Kałwak, Manu Alban Juarez, Adam Oleś). Trudno do tego nie wracać. Nie tylko w senne wieczory.

na płycie CD: Grażyna Auguścik, Adam Oleś, Jarosław Bester, Manu Alban Juarez, Tomasz Kawłak

Intrygujący tekst, fascynująca barwa głosu. Po raz pierwszy spotykam się ze zbiorem kołysanek różnych kultur europejskich. Pomysł zebrania tego arcyciekawego materiału w jednym tomie, uzupełnionym o dźwięk, to bardzo interesujące przedsięwzięcie. Inicjatywa pokazania kołysankowego wielogłosu w różnych językach zdecydowanie zasługuje na wsparcie. Absolutnie popieram.

Lech Janerka

Rzecz oryginalna i nietuzinkowa. Towarzyszący i wprowadzający w świat kołysanek tekst Doroty Hartwich jest dobrym przykładem na to, w jaki sposób można niebanalnie pisać dla dzieci. Wierszowana bajka napisana jest z wyobraźnią i fantazją, dzięki dużej dynamice tekstu trudno jest się od niego oderwać. Z pewnością nie tylko dzieci, ale i dorośli, czytając swoim pociechom tę historię, nie będą się nudzić.
Książkę ilustruje Jerzy Głuszek – znakomity wrocławski plastyk, laureat wielu nagród, a to gwarancja wysokiego poziomu graficznego projektu. I wreszcie muzyka. Powierzenie nagrania kołysanek Grażynie Auguścik jest kolejnym atutem tego przedsięwzięcia. Okazuje się, że kołysanki mogą nie tylko kołysać dzieci do snu, ale i uczyć dobrego muzycznego gustu i smaku. Nie tracąc przy tym nic z celu, jaki mają do spełnienia. 


Piotr Osowicz, krytyk sztuki, dziennikarz Polskiego Radia