Lęk, który jako uczucie znany jest każdemu człowiekowi, należy uznać za zjawisko wieloaspektowe. Może występować w różnych okolicznościach i wiązać się z wyraźnie odmiennymi znaczeniami. Książka traktuje o specyficznym rodzaju lęku, lęku egzystencjalnym. Wiąże się on zwykle z osobistą refleksją nad fundamentalnymi dla człowieka zagadnieniami: skończoności własnego istnienia, sensu życia, sensu cierpienia i śmierci. Problematyka ta znajduje interesujące i w pewnej mierze zbieżne interpretacje w trzech omawianych koncepcjach: P. Tillicha, V.E. Frankla i K. Dąbrowskiego. Myślicieli tych łączy interdyscyplinarny sposób analizy problemu (pogranicze antropologii filozoficznej i psychologii) oraz nieuchylanie się od wartościowania postaw, jakie człowiek może wobec doświadczenia lęku przyjąć.

W monografii znajdziemy jasno sformułowany podział na autentyczne i nieautentyczne reakcje na lęk egzystencjalny. Autor wskazuje także, jak rezultaty przedstawionych rozważań teoretycznych można wykorzystać w praktyce psychoterapeutycznej. Książka skierowana jest nie tylko do specjalistów, filozofów i psychologów, ale również do wszystkich czytelników zainteresowanych egzystencjalnymi problemami człowieka.