Stan bardzo dobry. Pospis właściciela.

Człowiek stworzony został do miłości i tylko w niej odnaleźć może szczęście i sens życia; miłość jest jego przeznaczeniem. Aby jednak kochać, trzeba najpierw zapomnieć o sobie, a to możliwe jest tylko wtedy, gdy jesteśmy wewnętrznie uspokojeni i pogodni. Co naprawdę czuję? Dlaczego tak czuję? Aby głębiej poznać siebie i bliskich, trzeba nauczyć się rozpoznawać, akceptować i komunikować nasze emocje. Autor demaskuje mechanizmy obronne oraz maski i role, do jakich nasze ego skłonne jest uciekać się dla zrekompensowania braku poczucia własnej wartości.

Opinia Natula

Czy wyobrażacie sobie życie bez miłości? , ciężka sprawa... Człowiek to istota stworzona do miłości, to uczucie wydaje się być proste, w końcu instynktownie rodzi się w nas potrzeba bycia z osobą, która wywołuje w nas stan euforii. Kiedy kochamy świat wydaje się lepszy i piękniejszy, niestety bywa i tak, że niektórym ludziom niedana jest swoboda miłości, spowodowana lękami, uprzedzeniami i innymi wieloma złożonymi czynnikami.

John Powell w swojej książce „Dlaczego boję się kochać?” próbuje odpowiedzieć na pytania skąd bierze się obawa przed miłością jak również dlaczego boimy się powiedzieć kim naprawdę jesteśmy i co czujemy. Autor jest emerytowanym profesorem teologi, cenionym wykładowcą, nauczycielem i działaczem pro–life, a także twórcą wielu książek teologicznych i psychologicznych. Można by powiedzieć, że Powell jest specem od wszelkich emocji, żałuje tylko że prezentowanej przeze mnie lekturze brak ciepła, którym mogłaby zauroczyć i ewentualnie pomóc potencjalnemu odbiorcy.

W tym poradniku Ameryki nie odkryto, czasami mam wrażenie, że na temat miłości powiedziano już wszystko, a obecne publikacje powielają to co już wiemy.
Książka „Dlaczego boje się kochać?” niczym nowym nie zaskakuje, autor próbuje naświetlić problem tłumionych emocji, tłumaczy mechanizmy rządzące naszym wewnętrznym światem, podkreśla rolę pierwszych siedmiu lat życia, bo w końcu kto jak nie rodzice uczą dziecka miłości, kierunkują go i poznają z otoczeniem. Poza tym nasza osobowość jest indywidualna – żadna nowość - autor porównuje ją do pąka kwiatu, który właściwie pielęgnowany i dokarmiany rozwinie się w cudowny okaz, tak też jest z dziećmi i mocą rodzicielskiej miłości. Po raz kolejny dowiadujemy się tego co jest oczywiste i większych tłumaczeń nie potrzebuje, dzieciństwo i dojrzewanie to istotne etapy uczenia się miłości, wyzbycie się poczucia winy oraz świadomość własnej wartości, wpływa na to jak kochamy i jak odbieramy świat.
Autor porusza również temat mechanizmów obronnych oraz ukazuje w jaki sposób tworzymy maski, za którymi ukrywamy swoje prawdziwe ”Ja”, obawiając się, że kiedy odkryjemy karty, przestaniemy być atrakcyjni lub też zostaniemy zranieni.

Powell próbuje nauczyć nas akceptacji i właściwej komunikacji międzyludzkiej, czy to mu się udaje?, niekoniecznie. Żałuję, że książka jest bardzo uproszczona, powierzchniowa wręcz banalna, jak wcześniej wspomniałam brakuje w niej ciepła, trafnych przykładów, może zabrzmi to śmiesznie, ale brak jej osobowości... tej iskierki, która powoduje, że chętnie chłoniemy wiedzę i z sympatią czytamy do końca.
Według mnie, nie jest to szczególnie udana pozycja, być może przeczytana we właściwym czasie naświetli lekko problem, cóż można rzecz... szkód nie narobi, ale i pożytek z niej niewielki.
„Dlaczego boję się kochać?” to pozycja literacka dla szczególnie wytrwałych, lub dla osób które błyskawicznie potrzebują odpowiedzi, opracowanie jest niewielkie więc przeczytanie tej książki nie zajmie wiele czasu, a być może naświetli to i owo.