Dies irae Leonida Andriejewa to "wolna pieśń o groźnych dniach sprawiedliwości i kary", krótki tekst profetyczny złożony z dwóch pieśni.
Narrator, Geronimo Pascagna, jest zabójcą, czarnym charakterem, prorokiem i poetą. Opowiada o kataklizmie, który zniszczył mury jego więzienia, jego miasto i prawdopodobnie cały świat.
Będąc właściwie wyjątkowym poematem prozą, opowiadanie nadaje się i do wystawienia w teatrze (zaadaptowane w 2011 r. przez francuski teatr osobliwości "Le Cabinet de Curiosités"), i do recytacji, i do zwykłej pasjonującej lektury.
Leonid Andriejew (ur. 21.08.1871, zm. 12.09.1919) - wybitny rosyjski pisarz i dramaturg. Jeden z najsławniejszych i najpopularniejszych rosyjskich pisarzy XX wieku.
Przez współczesnych uważany za geniusza literackiego, w latach 1[zasłonięte]898-19 tworzył arcydzieło po arcydziele i już za życia został w USA uznany za najzdolniejszego, obok Tołstoja, rosyjskiego prozaika. Obecnie znakomita twórczość pisarza zaczyna przeżywać rozkwit, ponieważ obronną ręką przetrwała i zawirowania polityczne, i próbę czasu.
Milan Kundera
Andriejew, stary przyjaciel, przyjaciel mojego dzieciństwa. Wielki pisarz.
Herman Bernstein
Leonid Andriejew zmarł z powodu wady serca. Ale duch jego geniuszu jest nieśmiertelny.
