DIABELSKA MATERIA - HISTORIA PASKÓW I TKANIN W PASKI

MICHEL PASTOUREAU

OFICYNA NAUKOWA, WARSZAWA 2004

Seria: Ludzie i Rzeczy

PRZEKŁAD: Maryna Ochab

ilość stron: 144

11 ilustracji

oprawa twarda

wymiary: 10,5x18 cm

Pozycja z własnej biblioteki, w doskonałym stanie, jak nowa.

"Co mają ze sobą wspólnego święty Józef i Obeliks, średniowieczna prostytutka i sędzia bejsbolu, karmelici i plażowicze w szalonych latach dwudziestych, błaźni czasów renesansu i galernicy z komiksów, ludzie, którzy śpią w piżamach, i sankiuloci roku II? Łączy ich ubranie w paski, znak umiejscowienia na marginesie porządku społecznego lub w ogóle poza nim. Paski, struktura nieczysta, przez długi czas były na Zachodzie oznaką wykluczenia lub transgresji. W średniowieczu widziano w pasiastych tkaninach materię diabelską, a społeczeństwo nowożytne długo uznawało je za atrybut ludzi zepchniętych na sam dół drabiny społecznej (niewolników, służących, marynarzy, galerników). Dopiero w epoce romantyzmu paski na ubraniu zaczynają tracić, choć nie do końca, swój degradujący charakter; konkurują z nimi od tej pory paski innej natury, niosące z sobą nowe idee: wolności, młodości, używania życia i humoru."

[cytat z okładki]

Spis treści:

Ład i nieład pasków

Diabeł w pasiastym stroju (XIII-XVI w.)

Skandal z zakonem karmelitów

Tkaniny pasiaste, czyli złe

Pludry świętego Józefa

Gładkie, pasiaste, we wzorek, plamiste

Figura i tło: heraldyka pasków

Od poziomu do pionu i z powrotem (XVI-XIX w.)

Od pasków diabolicznych do domowych

Od pasków domowych do romantycznych

Paski rewolucyjne

Kreślić i karać

Paski współczesne (XIX-XXw.)

Higieniczność pasków

Świat granatowo-biały

Dziwaczne zebry

Powierzchnia w paski, czyli niebezpieczna

Od śladu do znaku

Bibliografia

Wykaz ilustracji

Nota o autorze

hasła przedmiotowe:

- kulturoznawstwo

- historia mody