Deviral kapsułki to bioinformacyjny, wzmacniający dodatek do pożywienia wyprodukowany z roślin i olejków eterycznych, szybko wchłaniany przez ciało, przywracający mu świeżość oraz witalność. Harmonizuje przede wszystkim meridian wątroby, woreczka żółciowego, jelita cienkiego i grubego, płuc, serca, żołądka, nerek i pęcherza moczowego. Dzięki temu organizm drogą naturalną sam naprawia problemy, które mają związek z dysharmonią w tych meridianach oraz w następujących obszarach ciała: oczy, układ pokarmowy i trawienny, oczyszczanie krwi, stawy, naczynia krwionośne, serce, mózg, wątroba, nerki, jelito grube, płuca, system obronny organizmu, zahamowanie starzenia się i inne układy ciała.

Deviral kapsułki powstał w wyniku najnowszych doświadczeń w dziedzinie fitoterapii, homeopatii, krystaloterapii, psychotroniki i biorezonansu.

Preparat zawiera sprawdzone i skuteczne wyciągi z roślin, które według swojego promieniowania zostały zestawione tak, by uzupełniały się synergicznie swymi bioinformacjami.

Dlaczego właśnie Deviral?

Człowiek czasami bardzo się stara, zdrowo odżywia, uprawia sport, a pomimo to jego stan zdrowia nie poprawia się. Może błędu nie należy szukać w zdrowym stylu życia, ale bezpośrednio w Państwa systemie energetycznym, który podupadł w niektórych częściach waszego ciała na tyle, że zaczęły się mnożyć tam określone typy wirusów. Na papirusach egipskich pochodzących z XXVI w. p.n.e. jest wzmianka o rzepiku pospolitym jako o roślinie która leczy oczy. Pontyjski król Mitridates Eupator przywiózł ją do Europy z Afryki Północnej. Już w latach 111 - 65 p.n.e. używał tej rośliny przeciwko zatruciom. Rzepik pospolity czyli agrimonia eupatoria odziedziczyła po nim nazwę łacińską. Znany uczony Dioskorides stosował ją jako uniwersalny środek oczyszczający organizm a święta Hildegarda, przeorysza, z sukcesem używała jej na obniżenie gorączki, prawdopodobnie z powodu zawartego w roślinie kwasu salicylowego oraz innych fitosubstancji o działaniu antywirusowym, które mają wpływ na szereg wirusów, np. herpeswirusy, wirusy zapalenia wątroby B, wirusy powodujące problemy z oddychaniem RSV a także inne. Roślina sprawdziła się przy kolce nerkowej, nocnym moczeniu się, cukrzycy, skurczach żołądka i problemach z wątrobą i nerkami.

Do jakich zakłóceń może dojść przy dysharmonii energetycznej w meridianach wątroby i woreczka żółciowego? Jakie problemy mogą się pojawić?

Meridian wątroby

Fizyczne objawy nierównowagi energetycznej i inne problemy związane z wątrobą: alergie, egzemy, choroby ścięgien, stawów i wiązadeł, światłowstręt, rozmazane widzenie, suchość oczu, poczucie wypełnienia pod żebrami, wymioty, zaparcia, biegunki, zaburzenia w trawieniu, przemęczenie i bezsenność. Obrzęk moszny u mężczyzn i podbrzusza u kobiet, suchość twarzy, ziemista barwa cery. Miękkie, słabe, kruche paznokcie, włosy bez połysku.

Psychiczne objawy nierównowagi energetycznej: wściekłość, wybuchy złości, zachowania impulsywne, rozdrażnienie, przewrażliwienie na hałas, silne zapachy i smaki, nadmierna samokontrola, niezrównoważone zachowywanie się i emocje, zwiększona frustracja, nieelastyczne myślenie, przepracowanie i niezdolność do rozluźnienia, nadmierne planowanie, poczucie słabej samokontroli.

Meridian woreczka żółciowego

Fizyczne objawy nierównowagi energetycznej: bóle pod prawym łukiem żebrowym, degeneracja stawów biodrowych – zwykle jako pierwszy zaczyna boleć prawy staw, zaburzenia funkcji woreczka żółciowego, kamienie żółciowe, gorycz w ustach. Podczas czesania się mogą boleć korzonki włosów. Bóle zewnętrznych kącików oczu, głowy, które pojawiają się w okolicy uszu i promieniują w kierunku kręgów szyjnych kręgosłupa, wysychynie skóry, zwiędła cera, której brakuje natłuszczenia i wilgoci. Poczucie gorąca wznoszącego się po zewnętrznej stronie łydki i uda. Dochodzi też do wpływu na stan kości, chociaż ta funkcja należy do nerek. Sztywnienie szyi i ramion, bolesne obrzęki w dołku nad kością obojczykową i pod pachami, zapalenie węzłów chłonnych pod pachami albo na szyi, samoczynne pocenie się, unieruchomienie palca obok małego palca u nogi.

Psychiczne objawy nierównowagi energetycznej: nadmierne zwracanie uwagi na drobiazgi – pedanteria, częste wzdychanie, niedostateczna aktywność twórcza, niesamodzielne sądy, mgliste myślenie, niezdolność do urzeczywistnienia planów życiowych, nadmierne branie odpowiedzialności na siebie, chroniczne niezadowolenie, niecierpliwość, ustawiczne pobudzenie.

Fitosubstancje roślinne mogą również być pomocne przy: wirusowych infekcjach wątroby, zapaleniach wątroby, szczególnie przewlekłych zapaleniach typu A, B i C, innych procesach zapalnych, całkowitej detoksykacji i ogólnym wyczerpaniu organizmu.

Rzepik pospolity (Agrimonia eupatoria): zawiera przede wszystkim garbniki katechinowe 4-10% - mają działanie ściągające, miejscowo znieczulające i antybakteryjne, galotaniny i flawonoidy – 0,9%, kwercitrin - działa przeciwzapalnie, hyperosid, rutosid, quercitrosid, izoquercitrosid, apigenol, kwas krzemowy – aż 12%, kwas salicylowy, pewną ilość amidów kwasu nikotynowego (PP-faktor, antypelagryczny – ogólnie ważny dla metabolizmu w żywych komórkach), triterpenoidy – heterozydy kwasu oleanolowego, alfa amirinu i kwasu ursulowego, sterole, witaminy B, C, K, olejki eteryczne i substancje gorzkie.Rzepik ma działanie antybiotyczne, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe. Jest stosowany wewnętrznie przy wirusowych zapaleniach wątroby, szczególnie zapaleniach typu B, złotym stafylokoku, listeriozie, grzybicy kandida albicans, przy niektórych typach wirusa HIV, helicobacter pylori, campylobacter jejuni i wągliku. Badania naukowe potwierdziły szerokie działanie antybiotyczne rośliny. Również przy problemach neuroptycznych, menstruacyjnych i w okresie przekwitania. Tradycyjnie już sprawdziła się przy zapaleniach pęcherza moczowego i jelit, śluzówki jamy ustnej i gardła, anginie, gorączce, aftach, cukrzycy, biegunkach, pasożytach, katarze żołądkowym, spowodowanym alergią na produkty żywnościowe, alergiach, zewnętrznie przy egzemach, porfirii skórnej - chorobie, w tle której są choroby wątroby, przy wrzodach goleniowych oraz źle gojących się przewlekłych zapaleniach skóry, płukaniu jamy ustnej i nosa. Wspomaga wydzielanie żółci, soków trawiennych, żółciowych czy żołądkowych. Rzepik jest stosowany przy piasku i kamieniach nerkowych, reumatyzmie, ma działanie moczopędne. Dzięki substancjom ściągającym szybko wpływa na zamykanie się ran, a tym samym zatrzymuje krwawienie. Dobre wyniki otrzymuje się przy zewnętrznym stosowaniu na zamykanie wrzodów goleniowych. Obniża poziom serotoniny i histaminy, jest stosowany przy nieadekwatnych reakcjach alergicznych i przy zaburzeniach ukrwienia peryferyjnego. Małe dawki mają działanie rozciągające na naczynia krwionośne a duże dawki mają działanie ściągające. Obniża wysokie ciśnienie, wpływa na hemoroidy, trombofilię, poprawia peryferyjne przekrwienie nóg u diabetyków, naczynia krwionośne wtedy pracują lepiej, są lepiej odżywiane. Flawonoidy ochraniają naczynia krwionośne. Rzepik lekko obniża poziom cukru we krwi. Z powodu zawartości taniny, nie miałby być używany z lekami, które zawierają sole żelaza, pektyny i alkaloidy. Rzepik sam zawiera żelazo w formie organicznej. Trójrozmiarowa struktura taniny interferuje z proteinowymi membranami komórek, i dzięki ich funkcji regulacyjnej ma wpływ na biosyntezę cytoplazmatyczną.

Kuklik pospolity (Geum urbanum): z tej samej rodziny różowatych pochodzi i kuklik pospolity, ma również podobne zastosowanie. Zawiera przede wszystkim goździkowy olejek eteryczny z eugenolem, aż 30% garbników, żółty barwnik żywicowy, flawon, glikozydową substancję gorzką gein, która jest rozszczepiana przez ferment geasowy na wonny eugenol, który z kolei ma działanie antyseptyczne, dezynfekujące i lekko znieczulające. Smak ma gorzki, ściągający, a w czasie wysychania pachnie goździkami. Ma także działanie ściągające, przeciwbiegunkowe, powstrzymuje krwawienia. Stosuje się przy wewnętrznych krwawieniach żołądka, jelit i pochwy. Pierwsze wzmianki o roślinie pochodzą od Pliniusza z jego dzieła „Naturalna historia I stulecia”. Chwalił ją jako znakomity środek na problemy płuc. W XVI stuleciu o kukliku zapomniano a przyczyną był rozwój medycyny klasycznej, dopiero nowe badania w dziedzinie fitoterapii w XXI stuleciu odkryły go jako roślinę skuteczną w walce z wirusami. święta Hildegarda stosowała ją przy zapaleniach płuc, do kąpieli przy depresjach oraz w podobnych przypadkach jak rzepik pospolity. Kuklik jest stosowany też przy zapaleniach wątroby, żółtaczkach, szczególnie typu B, infekcjach herpesowych, zapaleniach jamy ustnej, żołądka, jelit i śluzówek. Działa jako środek dezynfekujący, lekko znieczulający i aromaterapeutyczny. Ogranicza podrażnienia mięśni gładkich i działa przeciwko rozwolnieniom. Stosuje się go przy katarach górnych dróg oddechowych, gorączce, braku apetytu i dla zwiększenia pocenia. Obniża ciśnienie krwi, jest stosowany przy skurczach żołądka. Zewnętrznie może być używany przy paradentozie, hemoroidach i wysypkach skórnych. Kąpiel w kukliku jest znana jako efektywny środek antydepresyjny. W średniowieczu mówiono: „Jeżeli będziesz miał w kieszeni korzeń kuklika, diabły i jadowite zwierzęta zostawią cię w spokoju”. To powiedzenie świadczy o popularności tej rośliny w średniowieczu.

Goździkowiec korzenny (Syzigium aromaticum): zawiera przede wszystkim olejki eteryczne, które tworzą aż w 88% fenylopropanowe pochodne eugenolu i jego esteru euganolacetatu, carvacrol, tymol, eugenol, icinnamaldehydemonoterpen alfa-pinen, seskviterpen betacaryofylen, metylester kwasu benzoowego, salicylowego, heptanol, nonanol, benzylalkohol i 2-fufurylalkohol. Stosowany jest jako przyprawa a jego największym dostawcą w dzisiejszych czasach jest wyspa Zanzibar. Tradycyjna medycyna chińska stosuje tę roślinę na problemy trawienne, biegunkę, przepuklinę, liszaje i do leczenia najróżniejszych grzybic candida albicans, włącznie z grzybicą stóp. Hamuje rozmnażanie herpeswirusów, trudnych do wyleczenia staphylococcus epidermis, staphylococcus aureus, helicobacter pylori, wirusów zapalenia wątroby typu C, herpeswirusów HSV-1, HSV-2, wirusów brodawczaka ludzkiego HPV. Używany jest przy zapaleniach i jako jeden z najsilniejszych przeciwutleniaczy. Wychwytuje wolne rodniki i hamuje starzenie się komórek. Przeciwutleniacze pomagają w likwidacji w ciele różnych łożysk zapalnych.

Medycyna ajurwedska zaleca tę roślinę na problemy z oddychaniem i trawieniem. Średniowieczna niemiecka przeorysza, uzdrowicielka Hildegarda z Bingen dodawała ją do swoich mieszanek na dnę moczanową. Wiele badań naukowych wykazało działanie na rozmaite pasożyty jelitowe, drożdże i bakterie oraz niszczące działanie na owady. Pomaga rozluźniać gładkie mięśnie układu trawiennego. Badania również wykazały działanie przeciwmutagenne i pewne działanie przeciwalergiczne np. przy katarze siennym. Wprawdzie klasycznego leczenia nie zastąpi ale w razie potrzeby może pomóc. Nie stosujcie nigdy dużych dawek czystego goździkowego olejku eterycznego wewnętrznie. Już nawet łyżeczka może spowodować poważne zatrucie. Małe dawki olejku eterycznego są zazwyczaj składnikiem niektórych potraw, napojów i past do zębów. Goździkowy olejek eteryczny jest stosowany w stomatologii jako lokalny środek znieczulający.

Dorośli 1-2 kapsułki 1-3 x dziennie. Dzieci od 6 lat: 1 kapsułka 3 x dziennie. UWAGA: Zawsze po 3 tygodniach stosowania należy zrobić 1 tydzień przerwy. W przypadku pojawienia się jakichkolwiek niepożądanych efektów należy przerwać stosowanie. Wtrakcie regeneracji zalecane jest zwiększone przyjmowanie płynów.