Ponoć lepiej późno niż wcale. Ale na pewno lepiej więcej niż mniej...

Spóźniony album Destroyera ukazał się w amerykańskim labelu Merge na początku 2006 roku, w Europie był więc ciężko dostępny, tylko jako import. Skandal! krzyczeli dziennikarze recenzujący tą płytę.., przyznawali jej najwyższe noty, a płyty w Europie nie było... Po dłuższym czasie dopiero (pod koniec 2006 roku) hiszpańska wytwórnia Acuarela wydała ten album na licencji... Aby osłodzić to opóźnienie wersja europejska zawiera 24-minutowy (!) bonustrack.

Destroyer to w zasadzie Dan Bejar, który do każdego ze swych 7 albumów dobierał różnych muzyków. Dan Bejar był również członkiem popularnego obecnie zespołu The New Pornographers, ale im bardziej zespół ten piął się w górę na listach przebojów, tym bardziej Bejar oddalał się od tego zespołu.

Muzyka Destroyera tkwi gdzieś między klasycznym songwritingiem, americaną, alternative-country, folkiem, bluesem, popem i post-rockiem. Nie jest w prosty sposób przebojowa, wymaga od słuchacza nie tylko skupienia, ale często także poczucia humoru, szczególnie, gdy zechcemy wsłuchać się w dość surrealistyczne teksty piosenek . Bywa porównywany do Davida Bowie i nazywany współczesnym Dylanem, pozostaje jednak tak mocno oryginalny, że żadne z tych porównań nie przynosi nawet połowy prawdy.

Na "Destryer's Rubies" Bejra wspiera zespół w składzie: Nicholas Bragg (gitara), Tim Loewen (bas, gitara, harmonijka), Ted Bois (klawisze), Scott Morgan (perkusja, saksofon barytonowy) i Fisher Rose (trąbka).

Tracklista:

1 Rubies9:25

2 Your Blood4:14

3 European Oils 4:52

4 Painter In Your Pocket 4:09

5 Looters' Follies 7:25

6 3000 Flowers 3:46

7 A Dangerous Woman Up To A Point6:01

8 Priest's Knees3:06

9 Watercolours Into The Ocean4:43

10 Sick Priest Learns To Last Forever5:53

11 Loscil's Rubies (Bonus Tracks): I. Corundums II. Sapphire Dub III. Carmine 23:38